Camera in Afrika

De volgende ochtend (vrijdag) stond ik veel te vroeg op. Ik was wakker om 6 en dacht 'laat ik er maar uit gaan en vanmiddag wat slaap in halen'. De wifi was beter nu er nog niemand wakker was, maar na een beetje bloggen liep het snel vol en was ik snel klaar met slome wifi. Alles die dag ging op tempo Afrika en na mijn ontbijt deed ik een wasje. Dit was niet zo maar een wasje. Ik moest 138 trappen aka rotsen op voor ik bij uh de wasplek was en ik liet de laatste vieze dingen in het sopje met koud water weken. Ik las een boekje en genoot van de creatieve gedachten van Sim en Benny. We speelden kaart en bestelden een souvenir bij onze houtsnijwerkmeneertje die Sim kent van zijn locale potje voetbal in de vroege ochtend. Terug naar mijn wasje, het water is op. Water op? Ja, water op! Hm eerst denk je klote, maar daarna besef je dat dit een nieuwe experience gaat worden. Met mijn teil op mijn hoofd liep ik over de trappen aka rotsen richting het meer. Het is serieus makkelijker op het hoofd, minder zwaar en de grote teil is onhandelbaar vast te houden en je kunt er anders niet om heen kijken. De golven waren hoog vandaag (zo hoog dat ik zelfs nog niet had gezwommen) en daar zat ik

Inge de Weijer

56 chapters

16 Apr 2020

De laatste week

Malambe camp Cape Maclear, Malawi

De volgende ochtend (vrijdag) stond ik veel te vroeg op. Ik was wakker om 6 en dacht 'laat ik er maar uit gaan en vanmiddag wat slaap in halen'. De wifi was beter nu er nog niemand wakker was, maar na een beetje bloggen liep het snel vol en was ik snel klaar met slome wifi. Alles die dag ging op tempo Afrika en na mijn ontbijt deed ik een wasje. Dit was niet zo maar een wasje. Ik moest 138 trappen aka rotsen op voor ik bij uh de wasplek was en ik liet de laatste vieze dingen in het sopje met koud water weken. Ik las een boekje en genoot van de creatieve gedachten van Sim en Benny. We speelden kaart en bestelden een souvenir bij onze houtsnijwerkmeneertje die Sim kent van zijn locale potje voetbal in de vroege ochtend. Terug naar mijn wasje, het water is op. Water op? Ja, water op! Hm eerst denk je klote, maar daarna besef je dat dit een nieuwe experience gaat worden. Met mijn teil op mijn hoofd liep ik over de trappen aka rotsen richting het meer. Het is serieus makkelijker op het hoofd, minder zwaar en de grote teil is onhandelbaar vast te houden en je kunt er anders niet om heen kijken. De golven waren hoog vandaag (zo hoog dat ik zelfs nog niet had gezwommen) en daar zat ik

dan. Op een rotsblok mijn zooi uit te spoelen. Toen ik ondertussen net zo nat was als mijn was zelf, was ik er wel weer klaar mee en hing alles op mijn veranda. Fijn is dat, we hebben in ieder geval de zekerheid dat het morgen aka over een klein uur droog is. Tegen zonsondergang was het water wat rustiger en besloten we om samen met de camera en wat biertjes het meer op te gaan. In de kano! Sim en ik waren een soort van uh slecht team en gingen zigzaggend het meer over. Dat lag natuurlijk aan hem en op die manier hebben we helaas allebei een biertje verloren, faal. Het meer is prachtig, de kleuren, de vissers, wauw. Net voor het donker waren we terug gepaddeld waarna het tijd was voor de BBQ. Zoveel eten, zoveel lekkers! Een laatste potje Yanyv (ook met nieuwe vriend Jack) en gauw en weer veel te laat naar bed. Mijn wekker stond om 4:20, wat een tijd. Gisterenavond was het te donker om te pakken dus had ik besloten dit ‘s ochtends te doen. Niet aan gedacht dat het dan ook donker is. Ik propte alles in mijn

koffer en nam mijn bikini maar nat mee. Net op tijd klaar voor de taxi. Hij bracht me voor veel te veel geld naar de Axa bus waar ik samen met 4 anderen in vertrok. Een perfect Engels sprekende Msungu kwam naast me zitten. Het bleek een Nederlander te zijn en we kletsten de rest van de rit (uh dik 6 uur) over reizen etc. Jos is 34, komt uit Breda en woont in Den Haag samen met zijn vriendin uit Peru. Even een korte introductie. Ongeveer op de helft hadden we een korte pauze waar we eindelijk ons ontbijt konden inslaan, friet (in een boterhamzakje). Ondertussen was de bus allang vol gelopen en hadden we beiden weer struggles met het plaatsten van onze knieën. Ach de tijd samen gaat sneller dan alleen, dus voor ik het wist (oke overdreven) na een hele lange ochtend in de bus waren we in Salima. Hier zou Aaron me oppikken en die was er al snel. Ik zei Jos gedag en wenste hem veel succes met de reis naar Cape-Town. Aaron en ik gingen naar Senga Bay, we dronken een biertje in het meer en toen we waren afgekoeld was het tijd verder te rijden naar het volgende verblijf. Drie uur later, waarin ik vooral gaar van het reizen in de auto heb gehangen en met de nodige stops om te plassen, boodschapjes te doen, bier te drinken en taxi te spelen, waren we eindelijk in Cape Maclear. Het was ondertussen weer donker maar ik had het idee dat het er leuk uit zag. Mijn hutje is van bamboe. Zowel de muren als het dak als de deur als de grond. Ik speelde het locale spelletje Bawo-game en won meteen mijn eerste keer! We aten en zo gaar als iets besloten we toch op stap te gaan. Op stap is hier echt op stap. Zoveel blanken heb ik nog nooit gezien (uh hier) en dat samen met de locals deed het me een beetje denken aan een avondje in Curaçao. Ik heb mijn nieuwe drankje Savanna Dry Cider uitgevonden en besloot al snel dat het beter was naar bed te gaan. Ik werd aardig op tijd wakker en begon met mijn blogje. Momenteel word ik mijn bamboehut uitgebrand en ga ik snel maar even via het brugje voor mijn deur het strand op voor een frisse ochtend duik.