O happy day!

Gisteren reden we terug vanuit Kumasi, nadat de planning was omgegooid en ik dacht dat ik de ochtend foto’s ging maken en we alleen wat rondjes reden in de auto. Eigenlijk weet ik niet waarom, maar het was weer zo. Anthony en een vriend mr. Bond (jaja zoals James) reden mee terug. Cocu bleef in Kumasi en we zetten hem eerst af. Alweer zeiden ze dat dit 3 a 4 uur zou duren, maar volgens mij was het iets van 7 of 8. In ieder geval, onderweg hebben we een hoop meegemaakt. Zo stopten we voor gebakken banana, ik nam de nootjes. De nog groene banaan wordt gebakken, maar ik ben niet zo’n fan. We stopten voor groenten, geen idee wat het was het zag er allemaal net iets anders uit dan de groente die ik ken. Als je bij een marktje langs de weg stopt komen er een stuk of tien vrouwen met manden en bakken vol met groeten, fruit, vis alles op je af om het te verkopen. Ze trekken je nog net niet uit de auto om hetgeen wat ze hebben je aan te smeren, bizar, maar eigenlijk wel heel leuk. We hadden ook een plaspauze, hier was ik ontzettend blij om! Het is normaal dat je hier gewoon uitstapt en naast je auto plast, maar mijn keuze gaat uit naar niet drinken (tot hoofdpijn aan toe) en vooral niet plassen! Het

wordt niet oprijs gesteld wanneer je een bosje zoekt waar je achter gaat zitten. Kost teveel tijd. Gelukkig stopten we bij een restaurantje en kon ik gewoon voor 50 cedi centjes naar de wc. Wanneer je bij een wc aankomt vraag je jezelf weer af of dat je misschien niet toch beter gewoon op straat kunt gaan, maar oke. We namen deze keer een andere weg, omdat we nog langs een stadje moesten rijden om iets af te geven aan een vriend?! Dit hebben we uiteindelijk nooit gedaan dus geen idee. We hadden wel een weggetje door de bergen met net wat minder fatsoenlijk asfalt als op de heenweg, ideaal. Na dit drukke en heftige weekend was ik blij ‘thuis’ te zijn en ondanks dat dit bed niet top is had ik toch ineens veel waardering voor mijn eigen plekje. Grappig hoe snel dat je je hecht aan iets. Maandag! Maandag is niet echt mijn favoriete woord of dag van de week. Maandag klinkt als saai, vermoeiend, langdurig, slaperig en vooral heel ver van het weekend af. Deze maandag was mijn maandag! Een top maandag! Nadat ik gister in mijn ‘universele reisgids voor moeilijke landen’ had gelezen dat je jezelf op zijn tijd best mag verwennen, had ik deze maandag uitgekozen voor mijn happy day, mijn verwendag, mijn ik doe alleen maar waar ik zin in heb dag. Nadat ik alles had klaar gemaakt voor mijn blog en op zoek ging naar WiFi viel deze Inge-Dag ineens een beetje tegen. Geen WiFi dus geen blog, geen skype en geen contact met de buitenwereld. Eigenlijk ben ik zo maar een verwende Hollander en maak je mij het blijst met shoppen en met lekker eten! Op naar de shoppingmall! Makkelijker gezegd dan gedaan, hoe doen we dat? Benjamin had een briefje geschreven waar ik geen wijs uit kon en bedacht, nadat ik voor de 3e keer vroeg hoe het werkte, dat hij met me meeging. Samen in het busje op weg naar de luxe. Je moet je even bedenken dat waar je gaat, hij je volgt, hij op je wacht, hij je spullen draagt, hij alles voor je navraagt en hij vooral nog vriendelijk blijft ook. Wat klinkt als de ideale man is voor mij toch iets ongewoons en ik hou niet zo van deze slavernij. Maar goed! Samen met friend Benjamin ging ik langs de rekken kleding en vond wat leuke, oorbellen en wat zwarte kleertjes. Na het passen was ik in love met mijn nieuwe rokje. Helaas heb ik geen plek in mijn koffer en moest ik het hier van mezelf maar bij laten. We gingen naar wat afrikaanse winkeltjes met veelte duren spullen, de parfum zaak waar mijn geurtje meer kost dan in Nederland, een souvenierswinkeltje waar ik (ssssst niet vertellen) een kaartje voor di oma heb gescoord en ook nog naar een lingerie winkel. OMG, ik wilde hier helemaal niet naar binnen, maar ik denk dat Benjamin het wel een goed idee vond haha. Na wat ongemakkelijk rond te kijken en ik alleen wat langer bleef staan bij de sieraden die ze verkochten was ik al snel weer buiten de winkel te vinden. Oke, op naar de supermarket. Tijd voor lovely food! Ik kwam thuis met chocola, chips, koekjes, noodles, tomaten, kaasjes en zelfs een flesje wijn. Laten we zeggen een geslaagde Inge-dag.

Nadat ik mijn lunch had gescoord, een beefburger and chips, konden we met het busje terug naar huis. I like de busjes! Het is knus en gezellig ondanks dat niet iedereen even fris ruikt (daar hoor ik ook bij) voel ik me wel eventjes een van hun. Na mijn lunch die voor de verandering niet bestond uit kip probeerde ik de WiFi opnieuw. No contact. Oke, de enige plek die ik ken was Peter Pan en ik ging weer samen met Benjamin met een taxi naar Madina. Really, alleen voor de WiFi, alles kan op Inge-Dag. Met moeite kon ik eventjes skypen met vriendjelief en met de papi en mami dus nu was mijn dagje wel compleet. Het was heerlijk. Ik lig nu op bed een filmpje te kijken met mijn wijntje (in een plastic flesje wat ik heel creatief heb verknipt tot glas) en geniet na mijn crackertjes met kaasje en hammetje van een lekker stukje chocola.

O happy day!