Tijd vliegt

Terwijl ik dacht dat 3 maandjes best wel lang zou zijn en dit in het begin ook wel zo was gaat het nu toch aardig korten. Ik moet nja, wil nog zoveel dus het word nu echt plannen hoe dit allemaal voor elkaar te krijgen. Fotograferen voor FloJa, heb nog verschillende ideeën en dan ook nog mijn terugreis waarop ik nog verschillende steden/plekken/dingen wil bezoeken. Oke wat hebben we allemaal gedaan. Mijn geheugen laat me voort een beetje in de steek. Geen goed teken. Druk aan me kop! (Ik moet van Danny genieten en niet aan thuis denken, ik doe mijn best oke) Gister was een normale schooldag, ik probeerde de dansles te filmen maar die mini mafjes gaan alleen maar stil staan te lachen voor mijn camera. Bij de les

Chichewa let ik extra goed op en probeer ik iets van de taal op te pikken. Zoals ik al zei mijn geheugen is een zeef. Het was vrijdag, weekend! Ik kookte spaghetti en het werkvolk zat te wachten tot het 5 uur was. Benson en Mozes proefden en zeiden zelfs dat het heerlijk was. Beleefd of gemeend dat zullen we nooit weten. Om 9 uur lag ik in bed, dat is pas echt genieten van je weekend! Vanochtend ging mijn wekkertje om kwart voor 5. Tijd voor de zonsopgang. Ik kleedde mezelf ‘warm’ aan en zocht een plekje op het strand. Volgens mij was dit niet de mooiste zonsopgang ooit het was nogal bewolkt mistig hoe zeg je dat hier?! Voordat de zon er was had ik zo het idee dat dit niet goed ging komen. Maar toen.. Ineens, in de verre verte een rood balletje kwam boven de bergtopjes uit. WAUW! Hallo warme vriend. Toen ik op het strand kwam vond ik onze hond Tiger. Ik dacht dat ie was vergeten, maar blijkbaar was ie uitgebroken. Hij was zo blij mij te zien en sprong me helemaal omver. Hij volgde me over het strand en we keken

samen naar het prachtige uitzicht. Terwijl de eerste vissers terug kwamen van hun tocht op het meer, stonden de eerste vrouwen al te schrobben op de was. De eerste emmers water gingen gevuld terug de berg op gingen, de eerste ingezeepte lijven werden afgespoeld, nam ik plaats voor een hengelend jongetje, met mijn camera voor mijn snuit. De foto die ik toen maakte was echter meer een standaard afbeelding van je computer maar ik moet zeggen toch stiekem wel best mooi. Vandaag maakte Floor mijn ontbijt. Ik kreeg een omeletje wat weer eens een keer wat anders was dan gekookt ei. Om 8 uur had ik met Sydney (leraar FloJa) afgesproken. We zouden naar de markt gaan en hij zou wat van Ngara laten zien. Ik zat netjes voor te wachten, en om 9 uur was er nog steeds niemand. Toen ik maar had besloten over het strand te gaan lopen en richting de hotspring liep ging ik daar maar een kijkje nemen. Wat is de natuur toch gek. Bijna kokend heet water wat zo uit de aarde komt gelopen?! Het was echt heel heet, en het liep in een stroompje het meer in. Het zag er niet heel prachtig uit maar dat dit zomaar gebeurt is natuurlijk wel een wonder. Toen ik terug kwam en Sydney en nog steeds niet was zat ik maar even op mijn verandaatje te genieten van de wind. Toen floor me kwam vertellen dat ze hadden gebeld en dat hij het druk had met zijn gekochte vis?! Oke, dan weet ik dat. Ik wist niet zo goed wat ik toen ging doen, maar ik heb mezelf vermaakt tot dat Jan me kwam roepen voor het eten. Ik mocht met ze mee-eten en

Floor had me gezegd dat het iets anders dan anders zou zijn. Toen ik de pan met gebakken aardappeltjes en de bak sla naar buiten zag komen maakte mijn maag een sprongetje. Is dat een spreekwoord?! Nu dus wel. Wauw ik genoot van deze verrassende maaltijd met ingrediënten helemaal uit Mzuzu! Na wat gezellige klets ging ik terug naar mijn hut om uit te zoeken hoe en wat ik nog ga doen en wanneer ik hier weer ga vertrekken. Voordat ik kon beginnen vertelde mama en papa dat ze thuis waren en dat ze tijd hadden om te skypen. We kletsten over alles en nog meer en vertelden alle verhalen 6x met de slechtte verbinding. Na wat wasjes en nog wat foto’s van de vogeltjes in de boom hiervoor zat de dag er alweer op.