Jewels of the millennium school

Dinsdagochtend, na de feestdag was de school weer begonnen. Ik kon binnenlopen en zou dan worden voorgesteld. Toen ik bij de eerste groep binnenstapte stonden alle kleine mensjes in uniform netjes op en groetten me met good morning. Te cute! Nadat ze in koor hadden gevraagd of dat alles goed met me was konden ze weer gaan zitten en verder gaan met de les. Ik kreeg een soort van rondleiding door de school. Ze zijn flink aan het verbouwen dus het wordt nog groter dan dat het al is. De kinders zijn vanaf 1 jaar tot ik gok 12?! In sommige groepen zitten maar een handje vol kinderen en in de andere zitten er aardig wat. Maar net wat zich inschrijft denk ik. Na dat iedere groep me had gezien, die gekke witte lange dame, kon ik samen met Collino (ik weet eigenlijk zijn functie niet) bespreken wat ik kon doen. Als eerste leek het me leuk foto’s te maken terwijl de leerlingen in de klas bezig waren. Volgens mij dacht hij eigenlijk dat ik wilde helpen lesgeven maar ik had al snel duidelijk dat ik graag wil helpen, maar dat ik geen idee heb wat ik dan zou moeten doen. Laat mij maar met mijn camera aan de slag. Dat doe ik graag en ik mag hopen dat ik daar iets beter in ben dan in die kleine druktemakers stil te krijgen. Ik had in ieder lokaal de tijd om eventjes wat plaatjes te schieten. Het was aardig donker dus een hele opgaaf. Toen ik overal geweest was kon ik mooi genieten van een vrije middag. Tijd om mijn fotootjes te bewerken ect. Om 3 uur zou ik terug zijn voor nog wat foto’s van het einde van de dag. Na een flinke wandeling door de straat hier op zoek naar iets leuks kwam ik flink bezweet en zonder resultaat weer terug bij het hostel. Niet veel bijzonders gevonden in de buurt. Nadat ik een soort van zelf verzonnen lunch naar binnen had gepropt was het 3 uur en liep ik terug naar het schooltje. Samen met Jennifer zat ik

wat foto’s te kijken toen plots de hele groep kinders naar buiten renden. Ze gingen op een rij staan en zongen/zeiden een versje of zoiets. Dit was dus wat hij bedoelde en waar ik foto’s van kon maken. Het blijft altijd maar weer een verrassing bij zo’n andere cultuur. Toen de school uit was en de meeste kinderen naar huis waren was het mooi na 5e in Nederland. Skypen met vriendje lief! Ik had er even niet bij nagedacht dat je vervolgens tussen de kinders zou zitten en de hele groep ook allemaal graag naar onze Dan wilden kijken. Ondanks dat ik voor mijn doen toch al best bruin ben geworden steek ik flink af naast deze kleine beauty’s. Ze vonden Danny geweldig, hoe heet je? Hoe gaat het? En toen de hele familie Siebers in beeld kwam was het toch wel even gek om zoveel witte mensen bij elkaar te zien. Ze snapten er niks van! Ik heb heel de tijd eigenlijk niets verteld en weinig gehoord, maar de schoonfamilie zag er schattig uit met zijn vijfen voor het schermpje! Toen ik mijn

oordopjes terug had overwonnen en ik een soort van normaal gesprek ging voeren bleven mijn vrienden gezellig meekijken. Zij hebben zichzelf een klein uur vermaakt met het kijken naar vriendje Danny, ik trouwens ook! Toen het alweer bijna donker zou worden ging ik op zoek naar wat eten. Benjamin bracht me naar een zaak waar ik iets kon halen en uiteraard kwam ik thuis met kip en rijst. Een leuke tent trouwens, gezellige pub met leuke lampjes ect. De stroom doet het om de ene dag overdag niet en de andere dacht 's nachts niet dus was in deze pub nu niet veel te zoeken. Gelukkig heeft het hostel een generator! Nu zit ik op mijn not confortabele bed en heb ik mijn eten zojuist opgegeten bij een filmpje van cura-vriend Kasper. I like Disney!

Iedereen met nog meer leuke films..
Mail me please!!