Camera in Afrika

Malawi huilt omdat ik naar huis ga. Regen! En wat is het koud, bizar dit weer in Afrika. Toen ik gisteren op stond en buiten keek was de berg die we op zouden gaan totaal niet te zien. Mistig, wolken en volgens de barman in de ochtend maar 8 of 9 graden. Aaron heeft een Nederlandse vriendin, hij is zelf ook in Nederland geweest en wil graag de taal leren. Hij kent het al aardig en ging met zijn oefentoetsen aan de slag. Wat een moeilijke taal is het eigenlijk, hier kwam ik nu pas achter met het uitleggen van bepaalde manieren of woorden. Nja goed, het plan van de berg was al snel geschrapt. We besloten te vertrekken naar Lilongwe. Een 5 uur durende rit met de ramen gesloten en een trui aan en sjaal om. We stopten onderweg voor de lunche en na een klein slaapje waren we eigenlijk best vlug in de grote stad. Zo gek als je van het noorden komt, waar niks is, waar je 3 kilometer loopt voor het kopen van een brood en dan hier in de stad, drukten met verkeer en winkels en markten waar je u tegen zegt. Oke het is nog steeds echt Afrika en niet luxe of mooi maar ja het is een stad. We haalde Mariska op (Aaron's vriendin) ze werkt in Lilongwe voor een organisaties die vrijwilligers begeleid zeg maar. Helaas moet ze in januari stoppen omdat er te weinig aanmeldingen zijn vanwege het o zo

Inge de Weijer

56 chapters

16 Apr 2020

Bedankt warm hart van Afrika!

Mamaland lodge Lilongwe, Malawi

Malawi huilt omdat ik naar huis ga. Regen! En wat is het koud, bizar dit weer in Afrika. Toen ik gisteren op stond en buiten keek was de berg die we op zouden gaan totaal niet te zien. Mistig, wolken en volgens de barman in de ochtend maar 8 of 9 graden. Aaron heeft een Nederlandse vriendin, hij is zelf ook in Nederland geweest en wil graag de taal leren. Hij kent het al aardig en ging met zijn oefentoetsen aan de slag. Wat een moeilijke taal is het eigenlijk, hier kwam ik nu pas achter met het uitleggen van bepaalde manieren of woorden. Nja goed, het plan van de berg was al snel geschrapt. We besloten te vertrekken naar Lilongwe. Een 5 uur durende rit met de ramen gesloten en een trui aan en sjaal om. We stopten onderweg voor de lunche en na een klein slaapje waren we eigenlijk best vlug in de grote stad. Zo gek als je van het noorden komt, waar niks is, waar je 3 kilometer loopt voor het kopen van een brood en dan hier in de stad, drukten met verkeer en winkels en markten waar je u tegen zegt. Oke het is nog steeds echt Afrika en niet luxe of mooi maar ja het is een stad. We haalde Mariska op (Aaron's vriendin) ze werkt in Lilongwe voor een organisaties die vrijwilligers begeleid zeg maar. Helaas moet ze in januari stoppen omdat er te weinig aanmeldingen zijn vanwege het o zo

verwegge Ebola. Bedankt media! Bij het volgende verblijf was helaas geen plek en na wat rondbellen zit ik nu in Mamaland. Een prima bed maar verder alles behalve mooi. Hoe meer stad, hoe hoger de prijzen en hoe minder mooi. Ik rommelde wat aan met mijn bagage om vast uit te zoeken wat wel en niet mee moet. Daarna kwamen Aaron en Mariska me ophalen voor het dinner. We kwamen bij een restaurant waar we een vissenkom met rode wijn bestelde en ik kletste met de gezellige Brabander Mariska. Omdat Aaron steak wilde, gingen we naar het volgende restaurant waar we een stuk vlees kregen waar een weeshuis van kan eten. Goed gevuld op weg naar het Afrikaanse nachtleven. We hebben verschillende bars/clubs gezien. Overal vrouwen in te korte rokjes die met hun gevulde billen staan te schudden. Spiegels aan al de wanden waar ze zichzelf in staan te bekijken. Wij als blanken worden uiteraard ook in de gaten gehouden en ik voelde me vooral heel uhm als een stijve Harrie. Vreemd en leuk om te zien hoe uhm laten we zeggen geil er gedanst werd. Moses en zijn scharrel gingen met ons mee en ze probeerden mij te leren dansen, hilarisch, had je bij moeten zijn. Na veel te veel shotjes en biertjes aten we nog wat frietjes met worst (sosjes). Deze ochtend was minder leuk. Hangover you know. Aaron zou me ophalen voor de markt. De kerel van de lodge stond aan de deur omdat mijn ontbijt klaar was. Ik hoefde niets. Aangezien het al klaar stond was dat ook een beetje lullig. Ik keek naar de boterham met ei en friet. Ik dronk wat thee en Aaron en ik zagen er allebei uit of dat we beter terug naar bed konden gaan. Dat deden we dan ook, ik plofte in mijn warme bedje. Na nog wat slaap ingehaald te hebben kwamen Aaron en Mariska me ophalen voor wat boodschapjes. Helaas de markt was dicht vanwege de regen. Geen extra souvenirs helaas! Ik kocht een pizza en zat al snel weer met een filmpje op bed. Mijn koffer is bijna ingepakt en mijn zin om naar huis te gaan is nu toch wel heel groot. Maar wat ga ik je missen, warm hart van Afrika!