Goodbye mini’s, goodbye Inja!

Nog niet helemaal topfit, maar omdat het morgen ‘studiedag’ is had ik vandaag alweer de laatste dag met de mini’s. Omdat het ook meteen het laatste foto moment was liep de dag wat anders dan gepland. We begonnen met het bomen planten, ieder jaar plant ieder kindje een boompje in een zakje. Ze leren er goed voor te zorgen door het water te geven ect. Bomen worden hier te pas en te onpas gekapt of in brand gestoken dus op deze manier leren ze misschien iets. Aan het begin van het regen seizoen krijgen ze de boom mee naar huis. De ene mini na de andere kwam met zijn zakje aarde aangelopen. De een plofte het neer en had het wel weer gezien maar de ander nam grote zorg en ging vol liefde met

het gietertje te werk. Mooi om te zien. We wilden nog een groepsfoto maken dus na het ontbijt en voor de echte pauze zou beginnen gingen we van start. 86 mini’s op een foto is natuurlijk een beetje veel en het ging ook niet zonder slag of stoot. We zetten er een paar op het klimrek, een paar er voor, bankje er bij, personeel er bij. Hebben we het? Oke mooi. Het is ook allemaal wat. En dan leek mij het ook nog leuk om een foto te hebben met die kleine frutsels. Dit was misschien wel een beetje te veel gevraagd. Ondertussen is een meneertje die een special souvenir voor di mama (en voor Inge) aan het maken was al een weekje aan het wachten op me en nu moest het er toch van komen. Moses en ik gingen naar hem thuis en natuurlijk ging hij showen hoe hij dit mooie ding in elkaar had gezet. Het duurde en duurde. Het was interessant maar ik was nog niet helemaal lekker en na een eindje lopen zat ik daar maar weer in het warme weer te wachten tot we

konden gaan. Moses was al gebeld door Floor, maar echt haast leek hij niet te hebben. Toen meneer klaar was heb ik ze maar allebei gekocht en konden we eindelijk terug naar FloJa. Lichtelijk over de zeik omdat dit mijn laatste dagje met die kleinen was en ik nu ongeveer de hele dag gemist had. Onderweg werd Moses weer gebeld en nu had hij ineens meer haast. We liepen sneller en sneller en eenmaal bij FloJa bleek dat alle mini’s op mij stonden te wachten. Ze hadden een verrassing! Een afscheid voor mij, zo lief! Bezweet nam ik plaats voor de klas en alle 86 (ongeveer ofzoiets) zongen vrolijk mee. Ik kende een liedje en de rest kon ik uiteraard niet verstaan, maar het was ontzettend schattig. Een kleine frutsel kwam met een boekje vol met tekeningen van iedere mini 1. Wat ga ik ze missen! Stiekem heb ik toch wel heel wat kleine vriendjes hierzo. Door al het wachten konden de mini’s pas veel te laat naar huis, maar gelukkig kon ik ze nog blij maken met snoepjes die ik gehad had van Floor om uit te delen. Rosalia keek niet blij. Ze zong

niet mee en was lekker nors. Ik dacht dat ze bij de afternoon klas zat, maar dat had ik weer even verkeerd begrepen (nee de plannen hier waren gewijzigd). Ik heb niet echt doei kunnen zeggen en dat vind ik echt wel heel klote. Misschien ook maar goed voordat ik begon te huilen. Ronald was vandaag ook al niet op school dus echt mee zat het niet. Lichtelijk balend dat mijn favorieten klasje niet bij de afternoon zat heb ik me vermaakt met kleuren, kleien en memorie. Dit wilden ze allemaal nog laten zien voor de foto dus dat hebben we mooi mee genomen. Goodbye mini’s, goodbye Inja! Bijna ga ik weer richting het vliegveld (oke, daar doe ik dan wel twee weken over) maar die puinhoop die ik er hier in mijn hutje van heb gemaakt moet nog wel even opgeruimd worden. Snel een beginnetje maken en eens uitzoeken wat ik kan achter laten voor de staf hier. Met al die nieuwe souvenirs moet er heel wat achter blijven. Maar wat is er nu leuker dan mensen blij maken?