Senegal

Gisteren zijn we een dagje in Senegal geweest. Senegal is het land dat helemaal om Gambia heen ligt. 3 zijde en de 4e is de kust. Met de ferry gingen we naar de noordkust van Gambia om daar met een jeep verder te rijden naar Fathala parc. Een soort van de Beekse Bergen maar dan anders. Het feest begon al op weg naar de ferry. Volgens Seedy moesten we vroeg vertrekken en de ferry van 9 uur halen. Toen het 9 uur geweest was en we nog steeds in de auto richting de ferry zaten zag ik de bui al hangen. Gelukkig had Seedy een half uur speling gegeven en ging de boot om half 10. Ik denk dat dit meer voor zichzelf was dan voor ons. Als vee vervoer wordt je op de boot gezet. Wij ‘white people’ hadden geluk dat

onze gids wat mensen kent en konden als een van de eerste plaatsnemen tegelijk met de auto’s, vrachtwagens, motors uhm alles wat vervoerd moest worden dus. Als laatste de loco’s. Zij moeten wachten in een dichte, veel te warme ruimte en wanneer dit ‘vee’ wordt losgelaten rennen ze de boot op om als eerste mee te kunnen. Vol is vol. Bizar om te zien hoe mensen rennen voor een plekje terwijl wij als de koning al plaats hebben genomen. Om aan te geven hoe het werkt in Afrika.. De ferry vertrok om kwart over 11, dat is dus maar 1 uur en drie kwartier te laat. Na een klein stukje varen van 30 minuten duurde het weer enige tijd totdat de ferry was uitgeladen. Mensen die oversteken met bankstellen, geiten, planten, je kunt het zo gek niet verzinnen of ze hebben het bij zich. Seedy had een vriend geregeld die ons met de jeep stond op te wachten. Wij konden mooi achter in de bak in de wind plaats nemen om zo de grens over te gaan naar Senegal. Na een stukje rijden kwamen we in een stadje wat de grens voor moest stellen. Je

betaald 10 euro om binnen te komen en voor een stempel 50 euro. Ik wilde stempels sparen, maar voor dit geld doen we het maar zonder, haha. Terwijl onze chauf papieren aan het regelen is worden wij lastig gevallen door tientallen mensen die noten en koekjes willen verkopen. Nja goed, de grens over was dus (als je maar betaald) zo gebeurd en we konden op weg naar de leeuwen. Onderweg kom je langs verschillende soorten huisjes. De een met een muur de andere met een golfplaatje. Overal staan kinderen langs de weg te zwaaien in de hoop dat je stopt om geld of snoep af te geven. Na een aardig ritje zijn we aangekomen bij Fathala parc. Erg mooi park met mooie hutjes en zelfs een goed uitziende wc, wat ook nooit voorkomt! We gingen voor de lion walk. De trainer van de leeuwen liet ons het park zien en had twee van zijn leeuwen beschikbaar om met ons mee te lopen. Een mannetje en een vrouwtje waarvoor het veel te warm was om zich ook maar een beetje te bewegen. Het was heel vreemd dat deze wilde beesten zo op je af komen lopen, maar vooral erg mooi. De mega poes zocht vooral naar schaduw maar wanneer de meat-man hem wilde lokken kwam hij toch wel achter hem aan. Een aantal foto momenten met het leeuwtje en toen zat de wandeling er weer op. Een hele ervaring rijker! Het was mijn bedoeling meer te zien van Senegal maar dit was in een dag helaas niet haalbaar. Dus we gingen meteen weer terug naar de ferry. Een hele lange dag reizen voor een half uurtje met de leeuwen. Maar ook dat is Afrika, wachten, wachten en nog eens wachten. Ik ben trouwens fan van de zakjes water. Overal lopen mensen met schalen met zakjes water op hun hoofd. Vaak goed koud en voor 5 dalassie aka 10 euro cent krijg je een halve liter. Ook ijsjes zitten hier in zakjes, gemaakt van fruit en wordt door de loco’s veel genuttigd. Door de drukte van de mensen op de boot lopen verschillende verkopers met water, ijs, kruiden, zeep en soms loopt er iemand tussen met een slecht been of zonder arm die ook graag wat geld wil. Voor 30 euro cent heb

je een enkeltje op de boot. Dat is natuurlijk ook de reden dat het zo ontzettend druk is. Toen we terug waren in Banjul werden wij door iedere taxi aangesproken terwijl de loco’s de geiten in de achterbak aan het laden waren, de poten bij elkaar gebonden, zielig gezicht. Gelukkig konden we samen met Seedy meteen vertrekken. We reden achter een busje waar de geit op het dak stond. De chauf keek onderweg even of dat hij er nog wel op zat maar het beest kon geen kant op. Na even een momentje rust te hebben bij de lodge moesten we nog gaan eten. We gingen deze keer op aanraden na een restaurant van een Engelse dame. Luxe tent waar er zelfs in plaats van een houtwerkje een bloemetje op tafel stond. Ik had zelfs een lekker toetje, brownie met ijs en aardbeien, jammie! Na deze heftige dag was ik na een koude douche blij mijn bedje te zien. Ik slaap veel, maar door de warmte en de vele indrukken zijn de dagen ook lang en vermoeiend.

Vandaag hebben we een rustdag en ben ik bezig met de update van mijn telefoon. Hoe dom kun je zijn? Natuurlijk duurt dat hier 7 uur. Vanaf nu dus geen telefoon meer tot dat het internet het 7 uur achter elkaar volhoudt. Dat betekent hier hetzelfde als nooit! Flink aan het balen dus en nu maar bidden dat het weer goed komt! Momenteel zitten er 5 jonge jongens via het hek achter mij met me mee te kijken, ik ben echt een aapje in een kooi. Ze hebben zelfs denk ik niks en wij zitten met laptops, tablets en telefoons. Ze kijken een paar keer per dag en staan te staan. Henk jaagt ze wel eens weg maar John en Abdu houden ze nu op de hoogte van wat hun favoriet Messi doet.

Ohja voordat ik het vergeet, gisteren op de terugweg heb ik een aantal advertentieborden op de foto gezet. Natuurlijk ter inspiratie voor vriendjelief. Ik zag zelfs een mega bord met een advertentie voor een fashion show in november 2013 hihi.