Mzungu at the village

Wauw, wat een top dag! Om 8 uur kwam Moses mij halen voor een dagje in zijn huis/dorp en hij zou me misschien nog wel wat meer laten zien. Ik laat me verrassen en stond netjes klaar met een volle batterij en een leeg geheugenkaartje. Na een korte wandeling richting Ngara kwamen we bij zijn huis. We kletsten wat, ik maakte wat foto’s en al snel was daar het ontbijt. Gekookte aardappelen met thee gemaakt met meer melk dan water, rechtstreeks van de koe en een hoop suiker. Best een Hollandse maaltijd eigenlijk. Het huis is prachtig. Het is gemaakt van steen en het dak is van golfplaten. Er staan bedden in en hij is nog bezig met het bouwen van de keuken. Die is apart, omdat ze op hout koken. Terwijl Nita de hele dag aan het koken is, water halen, wassen van het eten, aanhouden van het vuur, snijden, schillen ect. was Moses bezig met het repareren van zijn lekke band met een plastic zakje. Vraag me niet hoe. Ik vermaakte me met alles! Ze hebben een poesje, voor hen alleen maar voor de muizen maar voor mij een gezellige om te kroelen. Ze hebben een geit, met een geweldig kapsel. ‘’Het moment dat je je realiseert dat een geit een beter kapsel heeft dan jij zelf’’. De zus van Moses was de kasaver aan het

stampen, wat ik natuurlijk wil proberen. Van schaduw naar schaduw verplaatste ik me en probeerde ik vast te leggen hoe afrikaans-goed ze het hadden en hoe gastvrij ze zijn. Moses kreeg zijn fietsje niet gemaakt dus we gingen een kijkje nemen op de markt. De kindjes volgden me op de route omdat ik wit ben en ze wilden allemaal mijn fiets die ik met de hand meenam vast houden. Blijft gek! Als de koningin liep ik zwaaiend de berg af. We brachten de kapotte fiets naar de fietsenmaker, afdakje met een stelletje spelende kinderen, en gingen verder op bij een shop een heerlijke koude cola drinken. Ik wilde echt, ik drong ook echt aan, maar ik mocht gewoon niet betalen. Hij nam me mee, dus hij zorgde voor me. Hier kunnen we wat van leren Nederland! Delen! We namen een kijkje bij vriend/barber Mike en hij was heel blij met de foto die ik van hem maakte. We kwamen een andere vriend tegen en hij bood ons nog een Fanta aan. Het was heel gezellig, hoe relaxt en hoe vriendelijk iedereen is, wauw. We kochten wat grotere visjes,

omdat ik de kleintjes niet eet denk ik en toen de fiets was gerepareerd fietste we terug de berg op. Tijd voor de lunch. We kregen uiteraard de kasaver sima en groenten en de visjes. Deze sima is beter dan die van de maïs vind ik, maar nadat ik flink mijn best had gedaan met een halve simablok en twee visjes zat ik toch echt overvol. Na twee ontbijten en een stevige lunch kan ik er wel weer tegenaan. We relaxten wat en genoten van de wind die vanaf het meer onze kant op kwam. We praten veel over alle verschillen tussen Malawi en Nederland en ik blijf verbaasd over de gastvrijheid. We liepen richting het meer en namen een kijkje bij de huisjes die we tegen kwamen. Een man die bezig was met een visnet en een vrouw die bezig was met het maken van een matje. Prachtig. We liepen wat over het strand kijkend naar de kano’s en de wassende vrouwen. Vrouw zijn hier is echt wel een 'hard job'. Je moet water halen (berg op met 20 liter op je kop), je moet koken, je moet wassen, je moet voor de kinderen zorgen, je moet voor je

man zorgen, je moet alles schoonhouden, je moet zeg maar alles en hij hoeft niks. Nja goed. We gingen naar Sydney. Een van de leraren bij FloJa. Terug naar de markt. Eenmaal daar aangekomen was hij niet thuis, maar de buurvrouw bracht ons wel naar waar hij wel was, top. Hij was bezig met de mini visjes, hij had veel opgekocht en ze lagen nu te drogen op het strand. Dit is dus de plek waar hij 's nachts verblijft. Op het strand, als bewaker van zijn visjes. Slapen op het strand en vervolgens de hele dag voor de klas staan?! Oke deze man werkt dus wel hard, heel hard. Overal waar ik kom, kom ik kindjes van FloJa tegen. Het is super om te zien hoe ze zijn buiten school, waar ze leven, waar ze vandaan komen ect. Nadat ik me genoeg had verbaasd over de hoeveelheid vis dat er op het strand te vinden was gingen we terug naar het huis van Moses. Ik wilde eigenlijk al vertrekken maar Nita had chips gemaakt. Gewoon als tussendoortje. Ik genoot van de gebakken aardappeltjes met ui en bleef verbaast over de gastvrijheid. Oke nu heb ik dat genoeg gezegd, maar was echt zo! De frietjes waren heerlijk en na deze 4e maaltijd kon ik mooi voor het donker terug naar mijn hut. Moses wilde me niet laten lopen dus gingen we weer met de bike en nam hij zijn zoon mee achterop die op mijn fietsje terug kon fietsen. Deze dag was meer dan top! Ik heb echt ontzettend genoten van deze Afrikaanse dag in the village en ben stiekem ook wel gesloopt. Ik slaap over het algemeen wel prima hier, maar het zal vannacht zeker geen probleem worden.