Ik geloof dat ik in mijn verhalen tot nu toe nog weinig geschreven heb over het eten en mijn bevindingen tot nu toe. Ik heb moeite gehad met wennen aan het eten hier. Qua eten heb ik een echte Nederlandse smaak, ik kan niet zo goed tegen pittig of overheersende kruiden. Daarnaast vind ik het best spannend om iets te eten waarvan ik niet weet wat het is. De grootste uitdaging van de dag is dan ook het eten. We zijn de hele dag bezig met ‘’Wat gaan we eten?’’, ‘’Waar gaan we eten?’’ en ‘’Hoe laat gaan we eten?’’. De grootste uitdaging vind ik persoonlijk het ontbijt. Ze eten hier heel veel chocola. Dus je vindt overal wel broodjes met chocola. Na een week lang elke ochtend brood gevuld met chocola en pudding, ga je toch opzoek naar iets anders. Daarom kochten we gewoon een half wit brood en jam. Nu eet ik bijna elke ochtend brood met jam. Een van de dames kwam afgelopen week op het geweldige idee om een tosti-ijzer te kopen. Ondanks de kaas echt vies is, smaakt dat best goed na een ochtend stage (mits er ketchup bij zit). De kaas is wel een dingetje hier. Ze weten echt de meest vieze combinaties te maken met kaas. Ze mixen alles met kaas. Chocola met kaas, banaan met kaas, pudding met kaas, pindaprut met kaas, noem het maar op. Qua avondeten kies ik vaak voor vlees, meestal kies ik voor kip. De saté valt goed in de smaak en daarbij de nasi goreng. De rijst komt nog niet mijn neus uit, maar ik houd ook best van rijst. Verder heb ik een keer garnalen gegeten, inktvis en nog wat andere vissoorten. Ik mis het Nederlandse eten wel, ik heb zin in boerenkool met rookworst en aardappels met vlees en jus. Maar dat volgt nog…over twee maanden. Laat ik voor nu de kaas en chocola maar omarmen.