Na de Borobudur moesten we best nog wel een eindje rijden om bij de Prambanan te komen. Toen we hier aankwamen werden we door drie studenten begroet. Die wilde ons heel graag gratis een rondleiding geven. Aangezien er nergens echt informatieborden stonden vonden we dit wel fijn. De Prambanan bestaat oorspronkelijk uit 240 tempels. Hiervan waren er door een forse aardbeving nog 20 over. Rondom de tempels die nog intact waren lagen ook allemaal hoopjes steen. Er waren drie hoofdtempels dit waren de grootste. Elke tempel stond symbool voor een god/godin. De eerste tempel stond voor ‘’de schepper’’, de tweede voor het bestrijden van het kwaad en de derde was de beschermer. In de grootste tempel kon je vanaf vier kanten naar binnen, bij elke kant waar je naar binnen ging was een andere god/godin te zien. Een van de bekendere die hier ook te zien was was Ganesha (de olifant). De god die kennis brengt. Het geloof van de Hindoes gaat als volgt. Als je er 3 (of 9, dit ligt aan je geloof) keer omheen loopt terwijl je het beeld aanraakt, word je gezegend/beschermd. Ook geloven zij erin dat het geluk brengt om de voeten van het beeld aan te raken. Ik heb bij bijna elk beeld de voeten aangeraakt. Ik dacht, je weet het maar nooit. Na het bezoeken van de hoofdtempels gingen we nog een rondje maken rond de overige tempels. Dit deden we met een treintje. Het terrein waar de tempels zich bevonden was ontzettend groot, dus lopen was in die hitte vreselijk geweest. Aan het einde stond een grote markt. Hier heb ik mijn eerste sarong gekocht. Ik was zeer trots dat ik heb kunnen afdingen tot de prijs die ik voor ogen had. Toen we terug kwamen bij het hostel hebben we ook nog een tweede grote markt bezocht in Yogya, hier heb ik iets speciaals gekocht. Namelijk mijn jurk voor mijn diplomering! Na zo’n dagje als dit was ik helemaal gesloopt. Eenmaal terug in Semarang ben ik gelijk naar bed gegaan.