Mijn dagboek

Vandaag was het stranddag. Het was vanaf het hostel weer ongeveer 2 uur rijden om bij het strand te komen. De hosteleigenaar had voor ons een busje geregeld die ons heen en terug zou brengen. Om bij het strand te komen moesten we door veel smalle bergweggetjes en afgelegen dorpjes. Het duurde heel lang voordat we de zee konden zien. Eenmaal aangekomen viel mijn mond wel even open. Ik denk dat ik nog nooit zo’n mooi strand had gezien. Het was vrij afgelegen en niet heel toeristisch, naast ons waren er dus bijna geen andere mensen. De zee was best wild, dus ik ben niet echt gaan zwemmen, maar heb wel lekker even in het water gestaan. We hadden allemaal honger dus we bestelde bij een mini-restaurantje tonijn en rijst. Ik ben toen gelijk op het strand gaan liggen om te bruinen. Op het zand zag je regelmatig kleine krabbetjes lopen, die gingen dan snel weer in hun holletje als je voorbij liep. Na ongeveer een uur werd de vis geserveerd, met kop en staart en al. Dat was een uitdaging. Ik heb tijdens het ontleden zo min mogelijk naar de kop gekeken. Hij smaakte wel lekker. Toen de zon langzaam onder ging heb ik schelpen gezocht en aangespoeld koraal. Hiermee lagen delen van het strand helemaal vol. Daarna hebben we gekeken hoe de zon achter de bergen verdween. Toen de zon onder was zijn we weer richting huis gereden.

n.bisschop

63 chapters

16 Apr 2020

Gunungkidul

April 26, 2019

|

Indonesië

Vandaag was het stranddag. Het was vanaf het hostel weer ongeveer 2 uur rijden om bij het strand te komen. De hosteleigenaar had voor ons een busje geregeld die ons heen en terug zou brengen. Om bij het strand te komen moesten we door veel smalle bergweggetjes en afgelegen dorpjes. Het duurde heel lang voordat we de zee konden zien. Eenmaal aangekomen viel mijn mond wel even open. Ik denk dat ik nog nooit zo’n mooi strand had gezien. Het was vrij afgelegen en niet heel toeristisch, naast ons waren er dus bijna geen andere mensen. De zee was best wild, dus ik ben niet echt gaan zwemmen, maar heb wel lekker even in het water gestaan. We hadden allemaal honger dus we bestelde bij een mini-restaurantje tonijn en rijst. Ik ben toen gelijk op het strand gaan liggen om te bruinen. Op het zand zag je regelmatig kleine krabbetjes lopen, die gingen dan snel weer in hun holletje als je voorbij liep. Na ongeveer een uur werd de vis geserveerd, met kop en staart en al. Dat was een uitdaging. Ik heb tijdens het ontleden zo min mogelijk naar de kop gekeken. Hij smaakte wel lekker. Toen de zon langzaam onder ging heb ik schelpen gezocht en aangespoeld koraal. Hiermee lagen delen van het strand helemaal vol. Daarna hebben we gekeken hoe de zon achter de bergen verdween. Toen de zon onder was zijn we weer richting huis gereden.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.