Op de laatste dag hadden we een vrij dagje. We zouden rustig terugvaren naar de kade. Onderweg stopte we bij de eerste voederplaats. Hier mochten we voor een kleine bijdrage een boomsoort uitkiezen en planten, met een naambordje erbij. Dit initiatief is jaren geleden gestart om de jungle weer op te bouwen na een forse brand. Het voelde heel goed om een steentje bij te kunnen dragen aan het behouden van deze mooie plek. Op de weg terug zagen we nog een aantal keren wat neusaapjes en drie Orang Oetans. Het leukste is om goed te moeten zoeken en dan bij toeval iets te zien. Terug aan de kade voelde het wel gek. Ik had de jungle verlaten en wist ook niet of ik hier ooit nog terug zou komen. Na het personeel te hebben bedankt (dit bestond uit een kapitein, bediening, gids, kokkin en een fotograaf, die gedurende de trip volledig tot onze dienst stonden) werden we naar het hotel gebracht. We zouden nog één nachtje in Pangkalan bun blijven en de volgende dag terugvliegen. We spraken met onze gids 's avonds af in een café om nog even na te genieten. Hier hebben we nog een drankje gedaan, allemaal volledig op zijn kosten, we mochten geen cent betalen. Hij speelde nog gitaar en zong samen met zijn broer en de fotograaf een aantal liedjes. Heel fijn om zo'n geweldig weekend zo af te sluiten. De volgende dag werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Hier stond onze gids ons op te wachten. We hebben nog een tijdje zitten kletsen. Hij eindigde met een super mooie speech waarin hij ons al het goeds in de wereld toewenste en ons bedankte. Ik ben hem zo dankbaar, ik had me geen beter persoon kunnen wensen voor zo'n tour. Zo'n bijzondere man, heel bezorgd, vrolijk, positief en rijk aan kennis. Een diepe buiging voor jou lieve Mickey. Na een vlucht met redelijk wat turbulentie kwamen we aan in Semarang. Hier stond Yogi ons op te wachten, het voelde wel goed om weer thuis te zijn.
(foto's volgen nog)