Ik had niet zo heel goed geslapen. Het was warm en ik werd aangevallen door de muggen (ondanks de klamboe). Toen ik wakker werd besefte ik me dat ik vannacht midden in de jungle had geslapen, ja, dat is ook niet iets wat je elke dag meemaakt. Vandaag begonnen met een lekker ontbijtje. We kregen pannenkoekjes, omelet, toast met jam en sinaasappelsap. Daarna vaarden we richting het tweede platform. Toen we aan land waren moesten we eerst een stukje lopen. Onderweg zagen we een felgekleurde giftige slang voorbij komen. Toen we dichterbij het platform kwamen hoorde we al geritsel in de bomen. Het zat rond het platform vol met Orang Oetans. We zagen onder andere een moeder met een klein baby’tje van een paar maanden oud. De gids legde uit dat we vrij veel geluk hadden met het zien van zoveel Orang Oetans, vroeger in het jaar hebben ze voldoende aan de fruitvoorraad in de jungle, ze komen dan minder op de voederplaats af. Hij vertelde dat hij soms zijn toeristen met een groot kapmes helemaal de jungle in moet leiden om er eentje te zien. Op de terugweg gingen we via een andere route. Hierbij werden we door een minder makkelijk pad geleid. Ik had toen het idee dat we echt in de jungle waren. Onderweg legde hij uit hoe lianen ontstaan en liet hij een termietennest zien, dit eten de apen veel. Ook vertelde hij dat wanneer een Orang Oetan weer terug in het wild wordt gezet, de rangers ze soms wel enkele maanden volgen. Ze zijn van nature onzekere en voorzichtige dieren. Om te voorkomen dat ze naar de palmolieplantages gaan waar ze gedood zouden worden, worden ze goed in de gaten gehouden. Bij een van de huisjes zat een wat oudere ranger. Hij was volledig blind maar kon zijn weg in de jungle makkelijk vinden omdat hij het uit zijn hoofd kende. Hij werkte al 29 jaar samen met de onderzoeker in dat gebied. Rond de plek waar we stonden barstte het van de mooie tropische vlinders.