Na lekker uit te hebben geslapen besloot ik voor het eerst de scooter te proberen. Ik boekte een grab scooter naar de mall. In het begin vond ik het heel spannend. Het idee van het opdoen van een geleende helm weerhield me er tot nu toe wel een beetje van om achter op de scooter te stappen. Ik zat achterop bij een chauffeur die me van alles vertelde, in het Indonesisch. Ik het snapte er geen biet van. Ik hield me goed vast want hij kon stevig gas geven en remmen. De chauffeur had een Shaun het schaap helm en een Spiderman scooter. Dat was wel grappig. Hij zette me netjes bij de mall af. Ik was blij dat ik nog heel was.
In de avond hadden we afgesproken om met Yogi zaalvoetbal te spelen. Het begon onderweg heel hard te regenen en te onweren. We hebben binnen een tijdje staan wachten. Het ging er behoorlijk hard aan toe. Ik heb de bliksem verschillende keren in zien slaan bij een hotel een paar meter naast de sporthal. Op de terugweg had de taxi moeite om ons thuis te krijgen. De straten waren compleet overstroomd. Een man die het verkeer begeleidde stond tot zijn knieën in het water. We waren helemaal verbaasd en onder de indruk van de hoogte van het water. De chauffeur werd ondertussen een beetje sacherijnig van het hele gebeuren. Hij zette ons zo dicht mogelijk bij het guesthouse af. We moesten zelf nog een stukje lopen door het water. Het is bijzonder om te zien hoe mensen elkaar helpen als het even niet goed gaat. Mensen gaan de straat op om andere mensen te helpen en te begeleiden. Aan de andere kant worden de taxichauffeurs er niet vrolijker op als ze moeite moeten doen. Maarja, zo gaat dat hier blijkbaar.