Vandaag had ik stage op de eerste hulp. Dit was wel een interessante dag. Er werd een hele hele magere man binnengebracht, ik had in mijn leven nog nooit zo’n mager iemand gezien. Gelijk werden alle toeters en bellen uit de kast getrokken. Hij had een hele snelle hartslag en ademhaling en zijn bloedsuiker was torenhoog. Wat vreemd is, aangezien de man zo dun was. Medisch gezien is mij dit helemaal uitgelegd, maar daar zal ik jullie nu niet mee vermoeien. Het kwam erop neer dat er een mogelijkheid was dat hij zou instorten en dan zou hij geïntubeerd moeten worden. Dit was een probleem want er waren in dit ziekenhuis geen beademingsapparaten meer beschikbaar, hij zou dus overgeplaatst moeten worden naar een ander ziekenhuis. Na een uurtje kwam het er dan toch van, hij moest geïntubeerd worden. Interessant, maar ook vreselijk om te zien.

In de avond hadden we afgesproken om met mensen van de eerste hulp naar de film ‘John Wick’ te gaan. We hadden om 6 uur afgesproken. We waren iets aan de late kant, maar dat was niet erg want zij stonden vast in het verkeer. De film zou om 18:35 beginnen en ik denk dat we om 19 uur pas de zaal in gingen, een beetje grappig was het wel. Dit is wel typisch Indonesisch, alhoewel degene die het geregeld hadden wel redelijk nerveus waren toen om 18:45 nog niet iedereen aanwezig was. De film zelf was behoorlijk slecht, geen aanrader dus. Ik heb 1,5 uur alleen maar zitten kijken naar ruige gevechten en mensen die op de vlucht waren. Het hilarische was dat de film zo slecht was dat het gewoon grappig was. Wel heel leuk om gewoon met artsen en verpleegkundigen casual naar de film te gaan, terwijl je dezelfde dag nog serieus samen op de werkvloer stond.