Vandaag was de eerste fatsoenlijke dag sinds zaterdag. Ik besloot vandaag opnieuw een poging te doen om naar stage te gaan. Vandaag zou ik weer op de verlosafdeling staan. Ik voelde me weer een stuk sterker en had er zin in. In de ochtend was er nog niet heel veel te zien, dus toen hielden we ons vooral bezig met het stellen van vragen. Daarna vroeg een van de verloskundigen of we mee wilde kijken met een keizersnede. Dat vonden we natuurlijk heel leuk. Helaas mocht er maar een van ons mee, dat was ik. Jacintha bleef achter bij een vrouw die op het punt stond om te bevallen, ook heel interessant. Ik moest me helemaal omkleden, een haarnetje op, een mondkapje voor en andere schoenen aan. Die hygiëneregels leken dus wel overeen te komen met die in Nederland. De OK-deuren stonden gewoon allemaal open, dus ik kon bij alle operaties even naar binnen gluren. Tijdens de operatie mocht ik op een plek gaan staan waar ik alles goed kon zien. Er was een arts in opleiding aanwezig die goed Engels sprak, daar heb ik van alles aan kunnen vragen. Toen de baby geboren was werd ze gelijk meegenomen naar de opvangruimte. Daar werd ze schoongemaakt, gemeten en gewogen. Daarna werd ze naar de moeder gebracht, die mocht het kindje eventjes bij zich houden. Ook kwam bij de opvang de vader naar de baby om een eerste gebed uit te spreken. Heel mooi om te zien hoe de baby tijdens het gebed de ogen op de vader gericht had. Ondertussen lagen in de opvangruimte nog twee andere patiënten op apegapen. Die moesten nog bijkomen uit de narcose. Ook hier was niet veel privacy te bekennen.