De afgelopen twee dagen waren zenuwslopend, op dinsdag had ik een toets via Skype die elke verpleegkundestudent moet maken bij het afstuderen. Een toets waarbij ik mijn visie op de mens, ziekte, gezondheid en zorgverlening uitleg en waarbij ik hen ervan moest overtuigen dat ik bekwaam ben als verpleegkundige. Voor deze eerste toets moest ik eerst vijf minuten een soort introducerend praatje houden, waarna zij 20 minuten lang vragen konden stellen. Ik had de tekst natuurlijk helemaal uit mijn hoofd geleerd en rondde deze toets af met een 9. De volgende dag had ik mijn laatste toets. Ook een toets die ik via Skype moest doen, waarbij ik mijn docent ervan moest overtuigen dat ik deze stage behaald had. Hierbij moest ik 20 minuten lang mijn verhaaltje houden. Dat was een behoorlijk lange tekst, die ik zo goed als uit mijn hoofd heb weten te leren. Ik verbaasde me erover dat ik voor deze toets een stuk minder zenuwachtig was dan voor de vorige toets. Deze toets ging net als de andere toets erg goed. Voor de uitslag moest ik wachten tot iedereen geweest was. Daarna mochten we alle vier terugkomen en kregen we te horen dat we allemaal een 8,5 hadden gehaald en daarmee geslaagd waren. Ik kan het nog steeds niet helemaal geloven. Het was echt een bijzonder moment. Vier jaar lang heb ik kei en keihard gewerkt om hier te komen en het is me gewoon gelukt. Na het gesprek heb ik natuurlijk eerst papa en mama gebeld, ik ben wel eventjes in tranen geweest. Alle spanning van de afgelopen tijd kon ik loslaten, want ik was klaar. We hebben het gevierd door met de grote groep Nederlanders uit eten te gaan bij een leuk restaurant. Daarna hebben we nog met een aantal karaoke gezongen tot 2 uur 's nachts.