Mijn dagboek

'S ochtends om 8 uur vertrokken we naar Yogyakarta. We hadden de avond van tevoren met een grab chauffeur gebeld, die was bereid om ons op afspraak naar Yogyakarta te brengen. Ik denk dat de rit ongeveer 3,5 tot 4 uur duurde. Onderweg stopte hij nog een keer zodat we even naar het toilet konden en wat drinken konden halen. Toen we bij het hostel aankwamen waren we al behoorlijk moe en hadden we honger. We sliepen in een slaapzaal met nog drie andere Indonesiërs, zonder airconditioning. De buitenplek van het hostel was wel heel gezellig, er was een zwembad, een barretje en een soort hangruimte met zitzakken. Na wat te hebben gegeten zijn we naar een watertempel gegaan. Dit stelde niet heel veel voor. Het moest het oude zwembad van het koninklijke gezin voorstellen. Daarna zijn we naar een grote winkelstraat gereden. Hier werden we al vrij snel naar een atelier gelokt door een man, die ook aardig Nederlands sprak. Hier hebben we een uitgebreide uitleg gehad over hoe batikdoeken gemaakt worden en de geschiedenis hierachter. Ergens aan het einde van het verhaal kregen we toch wel een beetje het gevoel dat hij iets aan ons wilde verkopen. Hij liet een batikdoek zien van paradijsvogels uit Papoea nieuw guinea. Het betrof veel blauwe kleuren en was geschilderd op een satijnen doek. Wat vrij uniek is. Hij benoemde een prijs van rond de 800.000 rupiah, wat ik gelijk al te veel vond. Ik vond het doek wel ontzettend mooi, dus schreef een bod op van 500.000 rupiah. Uiteindelijk heb ik het doek voor 600.000 rupiah gekocht. Ik denk dat ik toch mijn afding-skills een beetje moet gaan oefenen. Het was veel geld, maar ik denk dat het dat ook wel waard is.

n.bisschop

63 chapters

16 Apr 2020

Yogyakarta

April 03, 2019

|

Indonesië

'S ochtends om 8 uur vertrokken we naar Yogyakarta. We hadden de avond van tevoren met een grab chauffeur gebeld, die was bereid om ons op afspraak naar Yogyakarta te brengen. Ik denk dat de rit ongeveer 3,5 tot 4 uur duurde. Onderweg stopte hij nog een keer zodat we even naar het toilet konden en wat drinken konden halen. Toen we bij het hostel aankwamen waren we al behoorlijk moe en hadden we honger. We sliepen in een slaapzaal met nog drie andere Indonesiërs, zonder airconditioning. De buitenplek van het hostel was wel heel gezellig, er was een zwembad, een barretje en een soort hangruimte met zitzakken. Na wat te hebben gegeten zijn we naar een watertempel gegaan. Dit stelde niet heel veel voor. Het moest het oude zwembad van het koninklijke gezin voorstellen. Daarna zijn we naar een grote winkelstraat gereden. Hier werden we al vrij snel naar een atelier gelokt door een man, die ook aardig Nederlands sprak. Hier hebben we een uitgebreide uitleg gehad over hoe batikdoeken gemaakt worden en de geschiedenis hierachter. Ergens aan het einde van het verhaal kregen we toch wel een beetje het gevoel dat hij iets aan ons wilde verkopen. Hij liet een batikdoek zien van paradijsvogels uit Papoea nieuw guinea. Het betrof veel blauwe kleuren en was geschilderd op een satijnen doek. Wat vrij uniek is. Hij benoemde een prijs van rond de 800.000 rupiah, wat ik gelijk al te veel vond. Ik vond het doek wel ontzettend mooi, dus schreef een bod op van 500.000 rupiah. Uiteindelijk heb ik het doek voor 600.000 rupiah gekocht. Ik denk dat ik toch mijn afding-skills een beetje moet gaan oefenen. Het was veel geld, maar ik denk dat het dat ook wel waard is.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.