Vandaag was het beoordelingsgesprek met de hoofdzuster en de docent van de universiteit. We hadden allemaal netjes een beoordelingsformulier ingevuld. Het gesprek werd een soort van geleid door de docent van de universiteit. Die stelde een hele hoop vragen over het verbeterplan dat we hadden geschreven en over de verbeteringen die wij in het ziekenhuis zouden aanbrengen. Erg raar om de hoofdzuster te moeten vertellen wat ze op de afdelingen moet veranderen, maar ze leek het allemaal wel serieus te nemen. Toen probeerde ik na een half uur het gesprek toch een beetje naar het beoordelingsformulier te leiden. Hierop zei ze ''oh ja'', ze gaf ons de formulieren, die ze zelf ook netjes had ingevuld. Het cijfer dat we allen kregen was een 8,5. Hierbij vroeg de docent snel of we het wel eens waren met het cijfer, met andere woorden ''vinden jullie het wel hoog genoeg''. Wij waren natuurlijk hartstikke blij. Als afsluiting kregen we allemaal een kussen met het logo van het ziekenhuis. Waar we wel een beetje om moesten lachen, aangezien we die niet makkelijk mee konden nemen tijdens de reis. Uiteindelijk heb ik de vulling er maar uitgehaald en heb ik alleen de hoes in de koffer gedaan.