Mijn dagboek

Het stortregent. Mijn schoenen, die ik buiten heb laten staan om te drogen na een grondige schoonmaaksessie, zijn zeiknat. De plannen voor vandaag gaan niet door; de tempel op de heuvel en de ‘Grand Canyon’ van Pai om vervolgens weer terug te gaan naar Chiang Mai. We krijgen van iedereen te horen dat gedeeltes van Pai zijn overstroomd en dat scooterrijden niet wordt aanbevolen. Klerezooi.

Om geen tijd te verspillen aan niks doen, regelen we meteen een bus om ons naar Chiang Mai te brengen. Je kunt vanuit Pai niet in Chiang Rai (mijn volgende bestemming) komen, ik moet dus weer via Chiang Mai. Michael moet ook weer terug naar het zuiden en gaat dus mee. We besluiten er één nacht te blijven, we hebben immers de ladyboyshow niet kunnen vinden de vorige keer, dus dat kunnen we vanavond dan mooi doen! Een mooie afsluiter van onze laatste dag samen.

Goed eten en een cocktail later komen we bij de ladyboys aan. Het is een kleine zaal met een klein podium dat is afgesloten met een zilver glittergordijn. De serveersters zijn duidelijk allemaal mannen van oorsprong. Wij halen een drankje bij de bar; we hebben ons goed ingelezen, voor elke drankje dat ze brengen willen ze fooi. Too bad, ladies!

De muziek start en de gordijnen gaan open. Wauw. Sommigen van de ‘artiesten’ zijn zodanig goed verbouwd dat ze verdomme een beter lichaam hebben dan de gemiddelde echte vrouw. Ze playbacken wat nummers en dansen erop los in de meeste grandioze outfits. Er zit zelfs een echte Rihanna tussen, die een lapdance geeft aan een jongen in het publiek. Zijn vriendin lacht minder hard dan al z’n vrienden.
Sommige vrouwen zijn wat minder goed gelukt, maar dat weten ze zelf ook. Zij zijn degenen die mannen een roos uit hun kont laten plukken om ze vervolgens een eindeloos lange kus op de mond te geven (ik kan niet goed zijn of er tongen bij betrokken zijn, maar het ziet er niet fris uit).

De show is fantastisch en ik ben erg blij dat ik heb besloten nog één nacht in Chiang Mai door te brengen. Ook Michael is tevreden. Wanneer we het 'theatertje' verlaten staan alle artiesten buiten voor foto's. Dit kan ik niet aan me voorbij laten gaan. Ik ga ervan uit dat ik hier fooi voor apart moet houden. Waar ik echter geen rekening mee hou is dat ze zelf besluiten om bij je te gaan staan voor de foto, zelf heb je er niet veel over te zeggen, en ze vervolgens allemaal fooi willen hebben. Duur avondje.

Het is nog te vroeg om terug te gaan naar het hostel en we spelen daarom nog een paar potjes pool en zien per ongeluk een partij Muay Thai Boxing waar je normaal een flink prijsje voor betaald. De gordijnen die de niet betalende klant ervan moeten weerhouden de wedstrijd te zien, vallen naar beneden. Ik snap niet waarom mensen hier een ticket voor kopen. Is geen flikker aan.

c_besson

33 chapters

16 Apr 2020

Ladyboy Cabaretshow

November 03, 2015

|

Chiang Mai

Het stortregent. Mijn schoenen, die ik buiten heb laten staan om te drogen na een grondige schoonmaaksessie, zijn zeiknat. De plannen voor vandaag gaan niet door; de tempel op de heuvel en de ‘Grand Canyon’ van Pai om vervolgens weer terug te gaan naar Chiang Mai. We krijgen van iedereen te horen dat gedeeltes van Pai zijn overstroomd en dat scooterrijden niet wordt aanbevolen. Klerezooi.

Om geen tijd te verspillen aan niks doen, regelen we meteen een bus om ons naar Chiang Mai te brengen. Je kunt vanuit Pai niet in Chiang Rai (mijn volgende bestemming) komen, ik moet dus weer via Chiang Mai. Michael moet ook weer terug naar het zuiden en gaat dus mee. We besluiten er één nacht te blijven, we hebben immers de ladyboyshow niet kunnen vinden de vorige keer, dus dat kunnen we vanavond dan mooi doen! Een mooie afsluiter van onze laatste dag samen.

Goed eten en een cocktail later komen we bij de ladyboys aan. Het is een kleine zaal met een klein podium dat is afgesloten met een zilver glittergordijn. De serveersters zijn duidelijk allemaal mannen van oorsprong. Wij halen een drankje bij de bar; we hebben ons goed ingelezen, voor elke drankje dat ze brengen willen ze fooi. Too bad, ladies!

De muziek start en de gordijnen gaan open. Wauw. Sommigen van de ‘artiesten’ zijn zodanig goed verbouwd dat ze verdomme een beter lichaam hebben dan de gemiddelde echte vrouw. Ze playbacken wat nummers en dansen erop los in de meeste grandioze outfits. Er zit zelfs een echte Rihanna tussen, die een lapdance geeft aan een jongen in het publiek. Zijn vriendin lacht minder hard dan al z’n vrienden.
Sommige vrouwen zijn wat minder goed gelukt, maar dat weten ze zelf ook. Zij zijn degenen die mannen een roos uit hun kont laten plukken om ze vervolgens een eindeloos lange kus op de mond te geven (ik kan niet goed zijn of er tongen bij betrokken zijn, maar het ziet er niet fris uit).

De show is fantastisch en ik ben erg blij dat ik heb besloten nog één nacht in Chiang Mai door te brengen. Ook Michael is tevreden. Wanneer we het 'theatertje' verlaten staan alle artiesten buiten voor foto's. Dit kan ik niet aan me voorbij laten gaan. Ik ga ervan uit dat ik hier fooi voor apart moet houden. Waar ik echter geen rekening mee hou is dat ze zelf besluiten om bij je te gaan staan voor de foto, zelf heb je er niet veel over te zeggen, en ze vervolgens allemaal fooi willen hebben. Duur avondje.

Het is nog te vroeg om terug te gaan naar het hostel en we spelen daarom nog een paar potjes pool en zien per ongeluk een partij Muay Thai Boxing waar je normaal een flink prijsje voor betaald. De gordijnen die de niet betalende klant ervan moeten weerhouden de wedstrijd te zien, vallen naar beneden. Ik snap niet waarom mensen hier een ticket voor kopen. Is geen flikker aan.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.