Gisteren heb ik bij het hostel een Koh Phi Phi dagtour geregeld en ik moet om 09:00 klaar staan. Op de planning staan de verschillende Koh Phi Phi eilanden, waarvan de bekendste Koh Phi Phi Ley is met de o zo fameuze Maya Bay (je weet wel, van “The Beach” met Leonardo DiCaprio?). Ik ben onwijs benieuwd! Voor het eerst trek ik mijn bikini aan, want zwemmen en snorkelen staan ook in de planning!

Wanneer we bij de pier aankomen wordt al snel duidelijk dat de smog vanuit Sumatra weer terug is gekomen. Verder kijken dan een paar honderd meter gaat niet. Daar waar je normaal gesproken adembenemende uitzichten hebt, geldt dat vandaag niet. Shit! Maar wie weet trekt het nog weg of zien we vanaf een ander eiland meer.

De eerste stop is Bamboo Island; klinkt super exotisch, niet? Alles is er ook voor aanwezig, ware het niet dat er zich op het eiland hordes toeristen bevinden. Had ik natuurlijk kunnen voorspellen met zo’n tour.
Volgende stop is dan de waanzinnige baai van Leonardo. Ondertussen weet ik eigenlijk al wat ik ongeveer aan zou kunnen treffen. Massa’s, maar dan ook massa’s mensen en bijbehorende speedboten. Een normale foto kan er niet gemaakt worden zonder dat er minstens tachtig andere mensen op staan. Vooral Chinezen vinden het hier fantastisch. Ook kom ik erachter dat ze niet kunnen zwemmen, wat dan wel weer een leuk en kleurrijk kiekje oplevert door de zwemvesten die ze allemaal dragen. Het zal verder vast een mooi eiland zijn, maar dit valt behoorlijk in het niet door de zwerm mensen. Jammer.
Op naar de snorkelbaai! De laatste keer dat ik gesnorkeld heb was in Indonesië in 2013 en ik heb er dus ontzettend veel zin in. Maar wanneer ik doorheb dat ik niet meer dan vijf vissoorten tegen zal komen, besluit ik m’n masker weg te doen en lekker in het water te dobberen. Ik ga ervan uit dat ik betere snorkelkansen ga krijgen gedurende mijn reis.
De lunch is ook inbegrepen bij de tour, al weet ik nu, na alles wat ik tot nu toe heb gezien, dat ook dit een toeristische schansschuur zal zijn. En dat klopt! En we hebben ook geen zeeën van tijd, want de volgende stop wacht op ons: Monkey Island. De naam zegt het al, we gaan aapjes loeren! Dit wel van 200 meter afstand. De reden hiervan is me niet duidelijk, want er bevinden zich wel meerdere groepjes mensen op het eiland, die dus wel uit de boot mogen. Helaas, want ik had graag een aapje van dichtbij willen zien.

Na dit alles word ik weer netjes bij het hostel afgezet. Ik ben moe, maar voldaan. Ondanks dat het niet was wat ik gehoopt had (dankjewel, Leonardo) heb ik toch iets ondernomen vandaag en dat voelt wel lekker. Ook is Renate, een Noorse, aangekomen bij het hostel en samen gaan we op zoek naar voedsel. Contact leggen gaat elke dag beter!