Om 5.30 ging de wekker. Ik was al wakker en begon met de verdere voorbereidingen voor vertrek. Ik ging buiten staan. De kamer is te klein om met zijn tweetjes in te pakken. Om 6.45 stonden wij klaar en het wachten was nog even op Imke. Wilrie en ik kregen een Thika van Sita met een bloemetje wat ik in mijn touwtje stopte. Even later kregen Imke en Rajesh dat ook. Rajesh zou ons tot de brug brengen. Santa liep mee om mijn rugzak te dragen. De bus van 7.00 uur konden we niet meer halen dus we konden het rustiger aan doen. Als we maar om 10.00 bij de brug zouden zijn. Dat is vanaf Dhading 1 uur rijden. We probeerden nog geld te pinnen wat ons geen van drieën lukte. We kochten fruit en water voor in de bus en opeens zag ik Kusi achterin zitten. Wat leuk! Ik had haar gemist. Zij was in Kathmandu werd gezegd. Ze ging een dagje met haar familie naar een tempel een half uurtje met de bus. Wij gingen voor hun zitten om nog wat te kunnen kletsen. Maandag moest ze weer naar school en was de vakantie voorbij. Wij reden verder naar de brug. Daar moesten wij op de bus wachten die ons naar Pokhara bracht. Rajesh had onze tickets en had telefonisch contact met de buschauffeur. De bus stond in de file. We hadden we nog een uur om thee te drinken. De bus arriveerde. Ik had mijn rugzak in de flight-bag gedaan en nog wat losse spullen van Wilrie en Imke. Dat ding ging op slot en achter in de bus. Dit voelde veiliger. De bus kwam uit Kathmandu en nadat wij 5 minuten hadden gereden was het pauze. Wij hadden noedelsoep op en aten nog wat bananen en droge crackers. Na 20 minuten vervolgden wij onze weg. Om 11 uur was er nog een stop voor de lunch en daarna waren we om 15.30 (uiteindelijk met de taxi vanaf het vliegveld) in het "Rustika" guesthouse in Pokhara. We liepen gelijk met zijn drietjes naar het meer omdat Imke om 16.00 terug moest zijn voor de gids. Zij ging de volgende dag al met een gids naar Annapurna base camp lopen. Wij liepen nog wat rond in Pokhara. Er zijn daar allemaal leuke winkeltjes, maar Wilrie en ik wilden eerst koffie!! In het guesthouse op het dakterras (waar onze kamer was) zat een Nederlandse jongen van een jaar of 20 gitaar te spelen. Even later kwam er ook een vrouw bij met een gitaar. Zij konden ook prachtig zingen. Wilrie heeft er de hele tijd bij gezeten en was helemaal ontroerd. Ik wilde skypen met Tijs maar met veel heen en weer geloop was het me weer niet gelukt. Ondertussen had ik wel foto's gemaakt van het eerste zicht op de bergen met sneeuw. Super! Om 19.00 spraken we met Imke af in een Tibetaans restaurantje. Lekkere gefrituurde mo mo's en een lassie toe.