Pokhara 2

Om 9.00 hadden we het ontbijt besteld maar dat hebben we kunnen veranderen naar 7.00 uur. We waren klaar wakker! Ik liep heen weer naar het dak en terug om foto's te maken van de zonsopkomst. Imke kwam ook kijken en deed wat yoga oefeningen. We hadden eigenlijk de vorige dag al afscheid van haar genomen. Ze had mij niet verwacht zo vroeg. Ik ook niet trouwens. Te mooi om te blijven liggen. Het ontbijt werd voor onze kamer op het dakterras geserveerd. Wat een luxe. Thee, yoghurt met appel, banaan muesli, 2 geroosterde witte boterhammen met boter jam en honing en 2 gekookte eieren. Even wat anders dan Dal Bath. Voor vandaag stond "The World Peace Stupa" op het programma. Een lekkere wandeling van een paar uur verwachtte we. Een beetje trainen voor de trekking.
We hadden de hele dag de tijd en begonnen rustig. Eerst een park aan het water met een mooie boeddhistische tempel. Er gebeurde daar van alles. Mooi om te zien. Ik wilde zoveel mogelijk langs het meer blijven lopen waar Pokhara om bekend is met de mooie gekleurde bootjes. Toen kwamen we eigenlijk op een stukje grond uit waar een paar oude vervallen huisjes stonden. Ik word dan nieuwsgierig en ging op onderzoek uit. Er is één schooltje gedoneerd door Japan en de huisjes zijn van de staat. Er kwam een oudere man (62) naar mij toe en vroeg wat ik zocht. "Ik wil graag over dat stroompje maar weet niet of het kan". "Oh jawel daar langs" zegt hij "volg mij maar". "Waar gaan jullie heen?" en ik zeg: "naar de Stupa en waterval". Hij liet mij weten dat hij 21 jaar gids is geweest en ons wel door het bos wil leiden naar de tempel enzovoort. Dit moest ik even met Wilrie overleggen en voor hoeveel vroeg ik maar gelijk. Wilrie is "out of range". Ik riep haar. Uiteindelijk was ze er en hebben besloten hem in te huren voor 1500 rupees een hele dag. Wij vertrokken gelijk. Hij zei zijn familie gedag, die zich stonden te wassen bij de rivier. Hij liet zijn huis zien en zijn trots, koperen borden en bekers. Als je maag van slag is moet je daar van eten en dan komt het helemaal goed. Het begin is al goed! Onderweg gaf hij ons veel informatie en we kwamen er al snel achter dat dit een schot in de roos was. Hij heet Serthe wat wit betekent. Onderweg vertelde hij de namen van bomen, vogels en goden.
Er kwamen op een gegeven ogenblik, 3 leuke jongetjes van een jaar of 10 aan. Zij liepen met ons mee tot aan de Stoepa. Het is een mooie klim er naar toe en ik had niet verwacht dat de Stoepa zo groot zou zijn. Hij is door Japanse monniken gebouwd. Er stonden allemaal cafeetjes om heen waar we na het bezichtigen even mo mo's hebben gegeten met Serthe. Spice en not spice.
Het was weer tijd om af te dalen. Een hoop trappen. Uitkijken geblazen dus. Op de terugweg gingen we nog naar een boeddhistische tempel in Kathmandu. Even afkoelen en bezinnen. Verder werden we nog in een souvenirs winkeltje gelokt met goed succes. Wilrie kocht er een "Singing Bowl". Serthe neemt ons ook mee in de "Guptshorecave". Het was er warm, vochtig en best druk bezocht. Een gang naar beneden met een kloof aan het einde met een watervalletje. Er stond op een gegeven moment een nep koe die je mocht melken voor geluk en rijkdom en er stonden verschillende Hindoeïstische offerplaatsen waar je de melk kon offeren of iets anders. Het is de grot van de cobra (een god).
Na de grot zijn we naar een openluchtmuseumpje gelopen, daar staat een traditioneel huisje.
Je kon ook traditionele kleding "aan". Een houten schutting met de afbeelding van kleding met een gat er boven waar je je hoofd door kon steken. Daar hebben we natuurlijk wat foto`s van gemaakt. Met de taxi zijn we terug gereden. Serthe hebben we vlak bij zijn huis afgezet en hebben hem toch meer geld gegeven. Vlak bij ons

guesthouse hebben we een heerlijk rosébiertje gedronken met een Nepalees kaas plankje erbij. De dag was helemaal af. Nog even naar de kamer en daarna zijn we nog in een restaurant naast het guesthouse "penne" gaan eten. Op de kamer hebben we nog getypt en geskyped en om 23.00 uur ging het licht uit.