Na de thee, het wasje en de Dal Bhat weer naar het werk. Ik probeerde de nieuwe route uit. Hadden ze er weer een waterbed bij gemaakt. Gleed ik natuurlijk weer uit. Handen onder de blubber. Had ik vanmorgen net mijn nagels weer schoon gemaakt. Het werd mij ietwat onmogelijk gemaakt schoon op mijn werk aan te komen. Morgen maar weer een andere route zoeken. Of vragen of ze mij met de helikopter brengen. Op het werk was het rustig. Te rustig. Ik verveelde mij dood. Ik wilde van alles maar er was geen stroom en geen internet. Het regende aan een stuk door en er was onweer. Dat kon nog leuk worden op de terug weg. Ik had er al zin in.
Ik werd op sleeptouw genomen door Rita. De hoofdzuster. Zij was mijn baas. Ik heb met haar nog het een en ander besproken. De ok was een paar dagen niet bereikbaar omdat ze de gang er naar toe aan het vernieuwen waren. Was wel vervelend. Maar ja het zou mijn tijd wel duren. Ze hadden in ieder geval de verloskamer een keer goed schoon gemaakt. Het was niet de bedoeling dat ik zulke dingen ging doen. Ik hoorde blijkbaar een beetje bij de staf. Met mijn collega's was het gezellig en ik kreeg te horen via de administratie dat ze positief waren over mij. Nou... daar deed ik het voor.
s`Middags ben ik met Rita, Dhading in gegaan om een water dispenser te kopen. Hij werd de volgende morgen afgeleverd op de afdeling. Mijn eerste cadeau €30,00 met 6 aluminiumbekers en een 20 liter waterreservoir. Ik ben nog op zoek gegaan naar een opberg doos voor medicijnen zoals de anesthesie heeft bij ons in het JBZ. Helaas niet te vinden. Ik hoop dat Beno die kan vinden in Kathmandu. Rita en ik dronken samen nog thee met melk en suiker. Daarna mocht ik naar huis. Ik ben natuurlijk eerst naar het internet café gegaan om te skypen. Helaas lukte het ook nu weer niet. Ik had al wel een paar leuke reacties terug op mijn mail van gisteren. Het was gezellig in dat café. Ik werd daar altijd goed ontvangen. De moeder vond mij lief. Ze pakte mij met 2 handen beet en liet mij vervolgens haar man bellen bleek later (Ik dacht haar zoon). Grappig. Het was tijd om door te lopen. Ik was om 17.00 thuis en krijg thee en ben mijn boek op de e reader verder gaan lezen. Heerlijk. In Nederland kom ik daar bijna nooit aan toe. Ook s'nachts als ik wakker werd las ik een beetje en viel dan weer in slaap.
Het eten werd geserveerd en daarna kletste ik nog wat met Santa en om 20.00 was het weer bed tijd.
Er was van het begin van de dag tot het einde regen.