Medisch vrijwilliger Nepal

Vanmorgen om 5.30 op. De tas was al gepakt en ik heb maar weer eens wat oefeningen voor mijn rug gedaan. We hebben een lange dag in de bus voor de boeg. 6.15 zaten we met de tassen beneden om het ontbijt in ontvangst te nemen. Yoghurt met fruit en muesli, toast, thee en eieren. Die eieren neem ik mee voor onderweg. Wilrie had al een taxi geregeld. Om 6.45 gingen we met de taxi naar het busstation. We vonden onze bus gelukkig tussen alle tientallen andere bussen. "Hollyday Adventure". We waren een van de eersten en konden de rugzakken vast in de achterbak stoppen en nog wat rond lopen. Wilrie wilde de bus goed in de gaten houden en is er gewoon voor gaan staan. Zo die vertrekt niet zonder ons. Om 7.30 zijn we in de bus gaan zitten en vertrokken we niet veel later. In het begin hebben we flink zitten kletsen en daarna hebben we lekker muziek zitten luisteren, geslapen, gesnoept en hadden we 3 x pauze. Uit de bus voor een plas en eet pauze. Een keer thee, mandarijntjes en snickers. Onderweg stond veel politie bij een afgrond. Was er een bus naar beneden gestort. 17 doden hoorden we later. Na acht en half uur waren we in Kathmandu. Ik heb de jongen van de bus gevraagd ons bij Nayabazar er uit te laten. Hij snapte het niet. We zijn maar vast naar voren gelopen om ons precies optijd er uit te laten. Een slimme taxi chauffeur stond er gelijk achter. Handig! Voor 200 rupees heb ik hem de weg gewezen naar Shiva. Helaas deed er niemand open. Dan maar vast naar het appartement. Ik zag vanaf daar, de familie op het dakterras staan op het huis van Shiva. Wilrie was inmiddels al naar binnen en kwam zeggen dat het vol zit. Beno was er ook. Dit wist Shiva nog niet eens bleek later toen Shiva aan kwam lopen. Hij had al een hotel voor ons geregeld en Rajesh stond op het bus station om ons op te wachten. Dat wisten wij niet. Jammer voor deze mis communicatie. Geen probleem. We konden even mee wat drinken tot de taxi er zou zijn om ons naar een hotel te brengen. Wel even 4 verdiepingen trap lopen. Ach we zijn er aan gewend geraakt. We mochten ook bij hun slapen dan moest de moeder van Ilse maar even ergens anders heen. Wij gaven aan de voorkeur voor een hotel te hebben. Dit "Holy temple tree Hotel" is van Shiva geweest. Ik had het al eerder gezien en het is vlak bij Thamel. Prima!
Rajesh heeft ons naar het Hotel gebracht in de taxi en heeft ons verteld over het programma van de komende dagen. Verder hebben we het over onze trekking gehad. De voor en nadelen en eventuele suggesties. Wij zouden dezelfde tocht 14 dagen willen. Dan heb je minder lange dagen. 2 dagen van 8 uur zijn best pittig en 1 dag in MBC is ook een aanrader. Er stond 1 dag in ABC maar die tijd hadden wij niet omdat er dagen waren met een nog grotere afstand.
Om 18.00 zijn we in Thamel op zoek gegaan naar een Restaurant waar we lekker gegeten hebben. De weg terug wilde Wilrie in een Riksja. Grappig om te doen en zwaaien naar iedereen. ("Als we maar geen bekenden tegenkomen":zei Wilrie).
De fietser wist helaas de weg niet en die hebben wij zo goed en zo kwaad als het ging kunnen aanwijzen. 10 minuten later waren wij al voor het hotel voor 400 rupees. De fietser had het zweet op zijn voorhoofd staan of deed hij net alsof voor meer geld? Een lachende portier ontving ons. Even vragen naar de wifi code en onze tassen weer herpakken voor 2 dagen.
Er blijven 2 flinke tassen achter in het hotel.

herminekepijls

48 chapters

15 Apr 2020

Pokhara 5

April 24, 2015

|

Pokhara

Vanmorgen om 5.30 op. De tas was al gepakt en ik heb maar weer eens wat oefeningen voor mijn rug gedaan. We hebben een lange dag in de bus voor de boeg. 6.15 zaten we met de tassen beneden om het ontbijt in ontvangst te nemen. Yoghurt met fruit en muesli, toast, thee en eieren. Die eieren neem ik mee voor onderweg. Wilrie had al een taxi geregeld. Om 6.45 gingen we met de taxi naar het busstation. We vonden onze bus gelukkig tussen alle tientallen andere bussen. "Hollyday Adventure". We waren een van de eersten en konden de rugzakken vast in de achterbak stoppen en nog wat rond lopen. Wilrie wilde de bus goed in de gaten houden en is er gewoon voor gaan staan. Zo die vertrekt niet zonder ons. Om 7.30 zijn we in de bus gaan zitten en vertrokken we niet veel later. In het begin hebben we flink zitten kletsen en daarna hebben we lekker muziek zitten luisteren, geslapen, gesnoept en hadden we 3 x pauze. Uit de bus voor een plas en eet pauze. Een keer thee, mandarijntjes en snickers. Onderweg stond veel politie bij een afgrond. Was er een bus naar beneden gestort. 17 doden hoorden we later. Na acht en half uur waren we in Kathmandu. Ik heb de jongen van de bus gevraagd ons bij Nayabazar er uit te laten. Hij snapte het niet. We zijn maar vast naar voren gelopen om ons precies optijd er uit te laten. Een slimme taxi chauffeur stond er gelijk achter. Handig! Voor 200 rupees heb ik hem de weg gewezen naar Shiva. Helaas deed er niemand open. Dan maar vast naar het appartement. Ik zag vanaf daar, de familie op het dakterras staan op het huis van Shiva. Wilrie was inmiddels al naar binnen en kwam zeggen dat het vol zit. Beno was er ook. Dit wist Shiva nog niet eens bleek later toen Shiva aan kwam lopen. Hij had al een hotel voor ons geregeld en Rajesh stond op het bus station om ons op te wachten. Dat wisten wij niet. Jammer voor deze mis communicatie. Geen probleem. We konden even mee wat drinken tot de taxi er zou zijn om ons naar een hotel te brengen. Wel even 4 verdiepingen trap lopen. Ach we zijn er aan gewend geraakt. We mochten ook bij hun slapen dan moest de moeder van Ilse maar even ergens anders heen. Wij gaven aan de voorkeur voor een hotel te hebben. Dit "Holy temple tree Hotel" is van Shiva geweest. Ik had het al eerder gezien en het is vlak bij Thamel. Prima!
Rajesh heeft ons naar het Hotel gebracht in de taxi en heeft ons verteld over het programma van de komende dagen. Verder hebben we het over onze trekking gehad. De voor en nadelen en eventuele suggesties. Wij zouden dezelfde tocht 14 dagen willen. Dan heb je minder lange dagen. 2 dagen van 8 uur zijn best pittig en 1 dag in MBC is ook een aanrader. Er stond 1 dag in ABC maar die tijd hadden wij niet omdat er dagen waren met een nog grotere afstand.
Om 18.00 zijn we in Thamel op zoek gegaan naar een Restaurant waar we lekker gegeten hebben. De weg terug wilde Wilrie in een Riksja. Grappig om te doen en zwaaien naar iedereen. ("Als we maar geen bekenden tegenkomen":zei Wilrie).
De fietser wist helaas de weg niet en die hebben wij zo goed en zo kwaad als het ging kunnen aanwijzen. 10 minuten later waren wij al voor het hotel voor 400 rupees. De fietser had het zweet op zijn voorhoofd staan of deed hij net alsof voor meer geld? Een lachende portier ontving ons. Even vragen naar de wifi code en onze tassen weer herpakken voor 2 dagen.
Er blijven 2 flinke tassen achter in het hotel.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.