Annapurna 10

Om 6.00 ben Ik wakker en ga naar het toilet. Foute boel. Ik had het wel verwacht. Nu ben ik aan de beurt. Gisteren was ik al begonnen met cola te drinken die ik al 5 weken bij mij had voor noodgevallen zoals deze. Ik pak gelijk 2 Imodium. We moeten lopen en ik wil geen geklieder onderweg. Met Wilrie gaat het goed. Ze neemt geen ontbijt en ik besluit bananen en zwarte thee te nemen. Als we klaar zijn gaan we wandelen. Wilrie's rugzak wordt door Ratna gedragen. Het weer is prachtig en het uitzicht ook. Weer een mooie wandeling. Naar beneden gaat prima, en dan moeten we een stukje klimmen. Ik word helemaal duizelig en moet om de haverklap rusten. Het is wel

eens beter gegaan met mij. Ik heb te weinig gegeten. Nog maar een banaantje en wat water. Ik transpireer mij rot. Gelukkig herstel ik elke keer wel snel maar mijn energie level is laag. Wilrie gaat gestaag door. Ik wil eigenlijk ook mijn rugzak wel kwijt. Dat gehang aan mijn nek doet mij vandaag geen goed. Ik vraag hoever het nog is. "Daar in de verte staat de taxi": zegt hij. Gelukkig!! Ik krijg van Wilrie een of ander energie goedje van Bever sport. Ik krijg vleugels en pers het laatste stukje er met plezier nog uit. Goed spul!
We worden met zijn vieren in het onverwoestbare taxietje gepropt en de rugzakken gaan er boven op.
We zitten. Nu denken we....dit hadden we best kunnen lopen. Het is zoals het is. Genieten van de geklutste route. 3 uur later zijn we in Pokhara. Hetzelfde hotel, helaas een andere kamer. We halen de tas ook naar boven die we hadden achter gelaten. Wat zat er ook weer in. Oh ja... veel te veel. We nemen een koude douche en herpakken onze rugzakken weer. Zo. Dat ging snel. Wij willen nog wassen maar besluiten het naar de "laundry" voor de deur te brengen. Voor 100 rupees per kilo. Geen geld dus. We gaan ergens wat eten. Wilrie vond nog stroopwafels in de gele tas. Lekker. We hebben weer trek en besluiten de gesmolten dingen toch maar zelf op te eten. Die kan je zo niet meer weg geven. (Uhum) We gaan een lekkere "Lassie" drinken in een restaurantje. Ik blijf lekker zitten typen en Wilrie gaat terug voor een tukkie. Om 15.00 zien wij elkaar weer hier. Ik raak in gesprek met een Amerikaanse uit LA. Zij heeft 3 maanden onbetaald verlof en is in India geweest en heeft de Annapurna circuit gedaan. 18 dagen met als hoogste pas 5200 m. Veel sneeuw en wandelingen van 4 tot 8 uur. Zij heeft nog 1 week en gaat zo naar Kathmandu.
Ik ga verder typen als zij weg is en dan is Wilrie na anderhalf uur al weer terug. Ik had al café latte gedronken en Wilrie neemt dit ook. We zijn weer genezen gelukkig. Ik maak mijn type werk af en Wilrie gaat naar het guesthouse om te lezen.