Kathmandu 1

Mijn eerste dag. Na een super rustige vlucht kwam ik vanmorgen om 7.00 uur aan in Kathmandu. Op het vliegveld was het ook rustig. Ik kon zo doorlopen langs de douane en naar mijn tas. Binnen 10 minuten stond ik buiten. Allemaal mannen met bordjes en taxi s. Mijn vervoer was er helaas niet bij. Gelukkig heeft een taxichauffeur mijn hotel gebeld en mij even later naar mijn hotel gebracht waar Shiva mij opwachte. De stad is stoffig, druk en de lucht dik van de uitlaatgassen. Een shocking binnenkomer. Veel armoede wat ik natuurlijk wel wist.
Kleine smalle straten veel verkeer zonder regels. Allemaal winkeltjes en gaten in de weg. Onverharde straten. Bij Shiva werd ik binnengelaten in een klein smal huis met meerder verdiepingen. Schoenen uit en slippers aan. Zo hoort dat. Ik kreeg thee en maakte kennis met opa die uit Dhading was overgekomen voor de verjaardag van zijn kleinzoon, die 3 jaar is geworden. Een exvrouw van Shiva en een nichtje, Rona. Shiva is getrouwd met Ilse. Een Nederlandse. Zij woont hier sind 2007 en is geboren in Hoogeveen of all places. Daar heb ik notabene ook 9 jaar gewoond. Haar moeder kent mijn vader nog. Wat is de wereld toch klein. Zij hebben 2 kinderen dus een jongetje van 3 en een meisje van 5 jaar. Shiva heeft uit zijn eerste gearrangeerde huwelijk nog 2 kinderen Durga is 16 en Bipana is 19 jaar. Alles woont hier samen. De ex is nu de huishoudster en natuurlijk vooral vriendin! Wassen, koken en voor de 4 kinderen zorgen. Zij kan nergens anders heen. Zo werkt dat hier. Mannen mogen hier meerdere vrouwen hebben. Ik vind het heel bijzonder dat dit zo kan in harmonie.
Voorlopig is het even goed. Tijd voor een dutje.

In het appartement waar 6 mensen kunnen slapen is nog een Belg. Een student die onderzoek doet naar het drinkwater. Hij is 20 en wordt voor vandaag mijn gids. Maar eerst met oordoppen slapen. Het is een flinke herrie in de buurt. Drie uur later ben ik weer fris. Tijd voor de toer. We lopen en ik maak af en toe een foto. Je kent dat wel. Op elke hoek is wat te zien. Je kijkt je ogen uit. Stoepa`s, kinderen, winkeltjes, schoolkinderen en ga zo maar door. Geweldig. Tijd voor een kopje koffie. Beno de Belg neemt zijn eerste pizza in 6 weken. Hij is al 4 kilo afgevallen. Dat gaat hier te makkelijk, en hij blijft nog twee en een halve maand! Dan blijft er niets van hem over.
Ik krijg er geen genoeg van om foto's te maken. Elke keer zeg ik:"dit is mijn laatste". En dan zegt hij:"de één na laatste". Hij is geduldig en begint mij al te kennen.
Ik heb geld gewisseld en mijn eerste souvenir al te pakken. In een schooltje waar je mandala's kan leren tekenen. Ik ben er ingetrapt. Maar hij is mooi. Ik ga hem in een klooster laten signeren door een Rinpoche en hij zal mij ook zegenen voor een gelukkig leven, dat ik ook al heb!
Terug naar het hotelletje om thee te drinken en met de kleintjes te spelen en te kletsen. Het eten is om 18.00. De snelkookpan gaat tekeer. De ruimte waar we zitten is niet groter dan 3 x 4. Alles is daar te doen. Het is gezellig met zijn negenen. We eten rijst met mais, bloemkool, linzen, schorseneren. De pittige schorseneren laat ik aan hun over. Ik eet met de kleintjes mee. We drinken nog meer thee

en dan komt Ilse thuis. Leuke meid. Nog even kennismaken en dan is het bedtijd. Voor mij om mijn batterij van de camera op te laden. Hij was al leeg? Wat raar. En nu mijn verhaal te doen. In kan nu al een boek schrijven.
Er is stroom op gezette tijden. Er is een app voor deze informatie. En water is er ook af en toe. Ik ga ongewassen mijn bed in en kom er zo weer uit. Morgen zie ik wel weer verder.
Ik heb nog een weetje.
Als je hikt denkt er iemand aan je!
Als je struikelt mist iemand je!
ik struikelde Een beetje. Wie mist mij???