Om 6.00 wakker en heel benieuwd naar het weer. Van uit mijn bed zag het er fabelachtige uit. De zon kwam op en de lucht boven de bergen was helder. Ik heb liggen genieten. Wilrie was nog in diepe rust. Ik heb haar toch wakker gemaakt om dit ook te aanschouwen. Ik ben daarna recht uit mijn bed naar buiten gegaan om nog meer foto's te maken. Ik had mijn kleren toch al aan. Drie lagen dik want het was ijs koud vannacht. De zon scheen zelfs een beetje. Zouden we dan toch vandaag lekker weer hebben?
Opeens kreeg ik een helder moment. Ik wist waar die zweet lucht vandaan kwam. Van mijn eigen rugzak. Het is Binod, de drager die stinkt als een oordeel. Toch eerst maar even mijn tas met rexona bespoten.
Na het ontbijt begonnen we aan onze 4e trek dag. Het zou een makkelijke dag worden volgens de planning. En inderdaad het was heerlijk en rustig. Tadapani is een verzamel punt van routes. Wij gingen richting ABC.
Ik had het nog niet uitgesproken of daar kwamen weer groepen aan. Ook een oudere man met krullen en een baard en een vrolijke kop. Ik had hem onderweg al horen praten en zei:"are you from Scotland?" "No from Australia". Het stikt hier van de Australiërs. Je kwam regelmatig dezelfde mensen tegen onderweg. Elke keer als ik hem zag zei ik:"hi, Scotland". Hij dacht dat ik Duits was. Zal hij dat ook de volgende keer wel zeggen. In die groep zatten ook 2 zusjes.
Wilrie raakte in gesprek, door haar Lifestraw, met een Nederlandse spontane super fitte jongen van 25 jaar. Hij was 15 maanden op reis. Een jonge hond zal ik maar zeggen. Hij reist al zijn hele leven met zijn ouders de wereld over. Hij is enigst kind en heeft een Braziliaanse vriendin die hij in Australië heeft leren kennen. Hij zal haar weer zien in Nederland. Hij is ernstig verliefd en elke keer als Wilrie hem tegen kwam vertelde hij een stukje van zijn leven. O.a. Hij heeft evenementen en organisatie gestudeerd in Breda, komt uit Limburg. Wilrie was gecharmeerd van hem. Hij deed dezelfde route.
De wandeling was heerlijk en niet te zwaar. We lunchten en hebben met Ratna (gids) foto's gekeken van zijn toen 3 maanden oude baby en zijn vrouw. Ik heb onze foto's laten zien ook aan Binod (drager). Binod is 28 jaar en getrouwd. Zijn moeder is een maand geleden overleden op 47 jarige leeftijd. Nierdialyse heeft niet meer mogen baten. Veel te jong.
Verder waren er nog twee Nederlanders. Een stelletje. Zij liepen 5 dagen en bleven 2 weken in Nepal.
We kregen de eerste dag opeens een dropje van haar.
Om 13.30 waren we al in Chomrong. Net voor het onweer.
We bespraken gelijk wat we morgen wilden of konden doen. Ik wilde in ieder geval nog een dag door. Gelukkig zei Wilrie hetzelfde. De volgende dag zien we wel weer. Eerst douchen, een klein wasje doen, lezen, typen en popcorn eten. Bijkomen dus.
Ik had flinke spierpijn in mijn kuiten van het afdalen.
Wilrie had zich een autistisch trucje aangeleerd om de ademhaling en het tempo onder controle te houden. Ze telde afhankelijk van de hoogte van de tree. 1,2,3 of 4 tellen. Ik snapte er niets van maar als het haar helpt is het goed. Als ze het maar niet hard op doet.
Ik ben gaan typen in bed en Wilrie kwam er achter dat de zon heerlijk scheen en is op een muurtje gaan liggen genieten. Ze had daarna een knal rode kop. Vergeten in te smeren zeker?!
Er zat een grote groep Chinezen in de eetzaal. Ze maakten veel kabaal. We werden met het eten afgezonderd. Ik kon daar mijn tablet mooi opladen. Wij zaten een stukje van Ratna en Binod af. Binod zat te slurpen en te smakken. Wilrie zei. Flappie was er niets bij. We konden elkaar niet aankijken of we kregen de slappe lach. Ik maakte een andere schunnige opmerking. Met moeite ging het goed. Tijdens het eten raakten wij in gesprek met een Amerikaan die al 3 jaar in India woont. Hij is in de Here en van de "Holy church". Zijn roeping is om het geloof te verspreiden en levensvragen te beantwoorden. Wilrie maakte zich zorgen over mijn enthousiasme waarmee ik het gesprek aanging. Straks werd mijn tere zieltje gewonnen. Nou echt niet. Uiteindelijk hielt hij zich best op de vlakte en ging naar bed. En wij even later ook nadat we met Ratna en Binod de volgende dag weer hadden doorgenomen.