Een rustdag. De volgende dag is de trekking. Om 6.30 was ik weer klaar wakker. Na wat oefeningen gedaan te hebben waren mijn apparaten ook opgeladen. Wilrie werd langzaam wakker. Om 8.00 hadden we het ontbijt op het terras besteld. Het uitzicht was prachtig op de besneeuwde bergen. Na het ontbijt liepen we Pokhara in en nestelden ons op een echte bank met super koffie! Ik probeerde de foto's van Wilrie, die ik van Rajesh had gekregen, in Dropbox te zetten. Met Bluetooth lukte het helaas niet. Na 2 uur en 2 koffie was het dan eindelijk gelukt. (Ik heb daar ook een t shirt voor Wouter gekocht. Dit was niet het laatste souvenirtje van die dag). We liepen winkeltjes in en uit. Wilrie had namelijk nog spullen voor de trekking nodig en ze bleef twijfelen over wel/niet een trui, regencape en dat soort zaken.
We moesten eerst maar eens onze tassen systematisch inpakken en overleggen wat we mee moesten nemen. Uiteindelijk waren we klaar met 1 Rugzak voor ons samen met de slaapzakken aan de buitenkant. Op een gegeven ogenblik stonden de gids en de "porter" voor onze neus. Ratna Kumar Tamang en Binod Dharel. Het bleek dat we niets buiten aan onze rugzak mochten hangen. We moesten dus alles opnieuw inpakken maar dan verdeeld over 2 rugzakken.
De hele dag was er geen stroom en internet ik werd er een beetje kriegel van. Alle apparaten waren leeg en ik wilde nog skypen. Ik ging even naar het restaurant naast ons guesthouse. Daar was wel een stopcontact dat werkte. De stekker zat er net in en had koffie besteld toen er weer overal stroom was. Om 18.00 moest ik terug zijn voor de gids die, wat later bleek, al geweest was. De bagage was goed gekeurd! Het begon te spetteren en ik wilde nog even batterijen voor mijn hoofdlamp kopen. Wilrie ging alvast een restaurant in. Het werd noodweer. Met bakken tegelijk kwam het naar beneden, gepaard met onweer. Wij zaten veilig en kregen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld. Rundvlees met gember, knoflook en groente. Er werd een dampend en spetterend bord gebracht. Het andere gerecht was vegetarisch. Halverwege de maaltijd ruilden we van bord. Het was heerlijk! Op de terug moesten we toch de regen trotseren. Wilrie twijfelde nog steeds over haar kleding. "Morgen ga ik echt een cape halen": zei ze. Ik heb nog lang zitten typen en gelukkig kreeg ik Tijs nog op skype.