Medisch vrijwilliger Nepal

Weer om 6.00 wakker. Als eerste keek ik naar buiten wat voor weer het was. Er was een heel klein stukje blauwe lucht te zien boven de bergen. Ik kreeg goede moed. Wilrie sliep nog dus heb ik even gekeken wat er op skype en facebook te doen was. Allemaal leuke berichtjes. Om 6.30 zijn we onze tas gaan inpakken voor de volgende etappe.
"Wat zullen we vandaag eens aantrekken": vroeg Wilrie. "Nou" zei ik, "ik denk dat ik maar eens mij blauwe t-shirt aan ga trekken". "Oh en die roze blouse is ook leuk". Wilrie dacht na en zei dat ze haar gele blouse maar eens aantrekt. Enzo gingen we nog even door ha,ha. We hadden al 5 dagen dezelfde kleren aan zonder te wassen. Het droogde toch niet met al die regen en kou.
Ik kwam buiten en zag een stukje naar beneden de groep Australische mensen in een kringetje staan. Ze deden body balance oefeningen. Naast mij stond een Chinese vrouw mee te doen en ik volgde haar voorbeeld. Lekker hoor. De "trainster" ziet ons mee doen en tijdens een oefening zwaaide ik naar haar. Zij zwaaide terug. Lachen natuurlijk.
Na het ontbijt zag de lucht er steeds blauwer uit.
Er kwam ons nog een bericht ter ore dat er een "porter" onderweg is overleden. Volgens Ratna was hij al niet gezond, maar toch.
We vertrokken en liepen eerst weer een hele berg af. Met als gevolg dat we na de brug natuurlijk weer omhoog moesten. De trui kon uit en we liepen verder in ons t-shirt. Na twee uur was het tijd voor een kopje thee. Daar vond ik weer twee kleine souvenirtjes.
We hadden een mooi uitzicht over onze tocht tot nu toe. Chomrong lag precies aan de overkant. Onderweg kwamen we langs huisjes waar Nepalese muziek afgespeeld werd. De dag hiervoor was dat ook zo heerlijk. Vanaf de andere berg schalde de muziek door de bergen. Heel sfeervol. Ik hou daar wel van.
Na de thee toen wij weer wilden gaan wandelen zei Ratna: "het gaat weer regenen". Helaas kreeg hij weer gelijk. 5 minuten later kon de regenbroek en cape weer aan. He! Jammer kan er niet een hele dag zonder regen? Maar ja als je erop gekleed bent is het niet erg meer. Trap lopen in hitte is ook verre van lekker. Het is goed zo. We liepen ten slotte in een soort jungle van bamboe.
Gelukkig werd het ook weer droog. Opeens stond ik oog in oog met een witte aap. (yellow-cheeked gibbon). Ik wilde er achter aan. Mijn stokken gaf ik aan Ratna. Ik was net Jane in de jungle. Helaas was de aap mij te snel af omdat mijn camera in mijn rugzak zat.
Het was een mooie afwisselende wandeling.
Voor het plaatsje Bamboo zat ik mij af te vragen hoe lang al deze trappen er al liggen. Wat een werk. Zie ik allemaal Nepalese mannen staan en een paar mannen boven aan een bouwwerk (muur of zo). Ze werkten er nog steeds aan. Ik maakte een foto en liep door. Zegt een Nepalees tegen mij dat ik een momentje moest wachten. Blijkt dit de plek te zijn waar de "Porter" is overleden. We mogen door en zien blauw plastic liggen waar hij onder ligt.
Toen we verder liepen begon het weer te regenen en te onweren. Alle regenkleding weer aan. Gelukkig waren we na een uur bij ons guesthouse in Dovan. We kregen te horen dat er geen plek was. Of we ook in een kamer wilden met andere mensen. Geen probleem. Anders hebben wij niks en moeten door lopen. Er is een Belg die 10 maanden in Australië heeft gewerkt op een boerenbedrijf. En er is nog een Ier binnen gekomen die 3 jaar gewerkt heeft in Australië. De Belg is al in ABC geweest. Hij was al ziek voor hij omhoog ging en op de terug weg kreeg hij last van hoogte ziekte. Zijn longen doen nu nog pijn en hij barst van de hoofdpijn. Hij lag de hele middag te slapen. Wij zijn na een warme douche soep gaan eten en thee gaan drinken om nog meer op te warmen. Daarna hebben we lekker in bed gelezen en liggen typen. Het regende weer! Ratna kwam vragen wat wij wilden eten. Hij doet dat altijd zo lief en bescheiden. Zei de Ier:" Is he drunk or what? Is he always like that?" We lachen . Ja hij is altijd zo. Het is echt een schatje hij zorgde goed voor ons. We gingen om 18.00 eten en daarna snel terug in bed. Het was nat en koud. We hebben ons bekommerd om de Belg en heb wat medicijnen gegeven. We lagen nog wat te kletsen en gingen op tijd slapen.

herminekepijls

48 chapters

15 Apr 2020

Annapurna 4

April 17, 2015

|

Dovan

Weer om 6.00 wakker. Als eerste keek ik naar buiten wat voor weer het was. Er was een heel klein stukje blauwe lucht te zien boven de bergen. Ik kreeg goede moed. Wilrie sliep nog dus heb ik even gekeken wat er op skype en facebook te doen was. Allemaal leuke berichtjes. Om 6.30 zijn we onze tas gaan inpakken voor de volgende etappe.
"Wat zullen we vandaag eens aantrekken": vroeg Wilrie. "Nou" zei ik, "ik denk dat ik maar eens mij blauwe t-shirt aan ga trekken". "Oh en die roze blouse is ook leuk". Wilrie dacht na en zei dat ze haar gele blouse maar eens aantrekt. Enzo gingen we nog even door ha,ha. We hadden al 5 dagen dezelfde kleren aan zonder te wassen. Het droogde toch niet met al die regen en kou.
Ik kwam buiten en zag een stukje naar beneden de groep Australische mensen in een kringetje staan. Ze deden body balance oefeningen. Naast mij stond een Chinese vrouw mee te doen en ik volgde haar voorbeeld. Lekker hoor. De "trainster" ziet ons mee doen en tijdens een oefening zwaaide ik naar haar. Zij zwaaide terug. Lachen natuurlijk.
Na het ontbijt zag de lucht er steeds blauwer uit.
Er kwam ons nog een bericht ter ore dat er een "porter" onderweg is overleden. Volgens Ratna was hij al niet gezond, maar toch.
We vertrokken en liepen eerst weer een hele berg af. Met als gevolg dat we na de brug natuurlijk weer omhoog moesten. De trui kon uit en we liepen verder in ons t-shirt. Na twee uur was het tijd voor een kopje thee. Daar vond ik weer twee kleine souvenirtjes.
We hadden een mooi uitzicht over onze tocht tot nu toe. Chomrong lag precies aan de overkant. Onderweg kwamen we langs huisjes waar Nepalese muziek afgespeeld werd. De dag hiervoor was dat ook zo heerlijk. Vanaf de andere berg schalde de muziek door de bergen. Heel sfeervol. Ik hou daar wel van.
Na de thee toen wij weer wilden gaan wandelen zei Ratna: "het gaat weer regenen". Helaas kreeg hij weer gelijk. 5 minuten later kon de regenbroek en cape weer aan. He! Jammer kan er niet een hele dag zonder regen? Maar ja als je erop gekleed bent is het niet erg meer. Trap lopen in hitte is ook verre van lekker. Het is goed zo. We liepen ten slotte in een soort jungle van bamboe.
Gelukkig werd het ook weer droog. Opeens stond ik oog in oog met een witte aap. (yellow-cheeked gibbon). Ik wilde er achter aan. Mijn stokken gaf ik aan Ratna. Ik was net Jane in de jungle. Helaas was de aap mij te snel af omdat mijn camera in mijn rugzak zat.
Het was een mooie afwisselende wandeling.
Voor het plaatsje Bamboo zat ik mij af te vragen hoe lang al deze trappen er al liggen. Wat een werk. Zie ik allemaal Nepalese mannen staan en een paar mannen boven aan een bouwwerk (muur of zo). Ze werkten er nog steeds aan. Ik maakte een foto en liep door. Zegt een Nepalees tegen mij dat ik een momentje moest wachten. Blijkt dit de plek te zijn waar de "Porter" is overleden. We mogen door en zien blauw plastic liggen waar hij onder ligt.
Toen we verder liepen begon het weer te regenen en te onweren. Alle regenkleding weer aan. Gelukkig waren we na een uur bij ons guesthouse in Dovan. We kregen te horen dat er geen plek was. Of we ook in een kamer wilden met andere mensen. Geen probleem. Anders hebben wij niks en moeten door lopen. Er is een Belg die 10 maanden in Australië heeft gewerkt op een boerenbedrijf. En er is nog een Ier binnen gekomen die 3 jaar gewerkt heeft in Australië. De Belg is al in ABC geweest. Hij was al ziek voor hij omhoog ging en op de terug weg kreeg hij last van hoogte ziekte. Zijn longen doen nu nog pijn en hij barst van de hoofdpijn. Hij lag de hele middag te slapen. Wij zijn na een warme douche soep gaan eten en thee gaan drinken om nog meer op te warmen. Daarna hebben we lekker in bed gelezen en liggen typen. Het regende weer! Ratna kwam vragen wat wij wilden eten. Hij doet dat altijd zo lief en bescheiden. Zei de Ier:" Is he drunk or what? Is he always like that?" We lachen . Ja hij is altijd zo. Het is echt een schatje hij zorgde goed voor ons. We gingen om 18.00 eten en daarna snel terug in bed. Het was nat en koud. We hebben ons bekommerd om de Belg en heb wat medicijnen gegeven. We lagen nog wat te kletsen en gingen op tijd slapen.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.