Office Life

Hoe ver je ook reist, in welke cultuur je ook bent, de rollen van collega’s op kantoor lijken universeel te zijn. Na 3 weken op het kantoor van La Esperanza kan ik mijn collega's als volgt omschrijven:

- De collega die stipt om 9.00 uur komt binnenzetten, die je de hele ochtend niet hoort en om 11.55 uur haar spullen inpakt, gaat uitloggen om stipt om 12.00 uur met snelle pas het kantoor te verlaten;
- De collega die supergoed werk levert, vriendelijk en behulpzaam is, maar tegelijkertijd ontzettend onzeker is over zijn werk;
- De collega die er al jaren werkt en nieuwkomers als concurrentie ziet. Die poeslief is tegen iedereen maar de nieuwkomers zoveel mogelijk negeert;
- De manager, met ‘can-do’ mentaliteit, die overal kansen ziet, maar ook drammerig is en veeleisend naar haar team;
- De vrolijke collega die de hele dag zit mee te neurien met youtube filmpjes en vanaf half tien ‘s morgens al klaagt dat hij honger heeft…is het al tijd voor lunchpauze?
Geweldig, die eeuwige stereotypes! Zo herkenbaar dat ik me er gelijk thuisvoel.

Op kantoor zit ik op een plastic tuinstoel achter een gammel veel te laag bureautje waar ik mijn benen niet onder kwijt kan. Om te kunnen werken met de documenten van La Esperanza gebruik ik een laptop van de organisatie waarvan de spatiebalk niet meer werkt. Om dat te verhelpen heb ik een los toetsenbord, met een werkende spatiebalk, maar waarvan enkele toetsen blokkeren. Typen is hierdoor een uitdaging!

Iedereen werkt met een andere versie van Microsoft programma’s, zodat je steeds documenten moet converteren als de ander ermee gewerkt heeft. Omdat de standaardtaal van alle software Spaans is, is het soms even gokken wat ik moet aanklikken, maar over het algemeen red ik me aardig, en indirect leer ik zo veel nieuwe Spaanse woorden.

Kopieen laten maken bij de copyshop is goedkoper dan printen op de eigen printer, dus regelmatig wordt er iemand op

uitgestuurd voor een stapeltje kopieen. Blanco papier of notitieblokken zijn er niet, we gebruiken de blanco achterzijde van ‘oud’ papier voor onze notities. Eigenlijk net zoals vroeger, toen mijn zussen en ik thuis onze kindertekeningen maakten op de achterzijde van oude papieren van de belastingdienst of de Rabobank.

Gelukkig zijn er voldoende ventilatoren om de temperatuur op kantoor wat aangenamer te maken. Het nadeel is wel dat er regelmatig documenten door het kantoor vliegen, alle papieren die ik gebruik moet ik vastklemmen onder iets zwaars.

We hebben een eigen kantoorhond, Nica, die zo nu en dan gezellig onder je bureau komt liggen, precies daar waar ik mijn 2.14 meter aan benen probeer op te vouwen. In Nicaragua is

ongedierte zeer gebruikelijk, ik kijk niet meer vreemd op van muizen of kakkerlakken die voorbijschieten. Gelukkig komt er iedere dag een schoonmaakster op kantoor om het oude gebouw nog een beetje proper te houden.

De helft van het kantoor wordt gebruikt voor opslag van materialen voor de kids. Dankzij gulle donateurs komen er regelmatig nieuwe Spaanse leesboekjes, knutselmaterialen, sport-items en ander speelgoed binnen. Ook wordt er 2e hands kleding ingezameld voor de kids en hun families.

Sinds het vertrek van Giuila, de vrijwilliger die de PR en communicatie op kantoor verzorgde, heb ik haar taken erbij gekregen, oa het begeleiden van nieuwe vrijwilligers, de administratie van alle vrijwilligersgegevens, het maken van certificaten en bedankjes voor de vertrekkende vrijwilligers, het schrijven van referenties en het up to date houden van alle ‘recruitment’ websites – als we de pool van gemiddeld 40 vrijwilligers gevuld willen houden, moet er flink wereldwijd geworven worden.

Deze nieuwe taken geven me veel inzicht in de organisatiestructuur en ik merk dat General Manager Pauline het leuk vindt om met mij te sparren over

kansen en verbeteringsprocessen. Soms zijn het maar hele kleine stapjes die we nemen, maar stukje bij beetje komen we iedere dag een beetje verder in het vergroten van de sponsorbijdragen en het optimaliseren van de middelen die we hebben om de kinderen in de achterbuurten van Granada beter onderwijs te bieden. En daar doe ik het voor!

Ben je benieuwd naar La Esperanza, kijk dan op de volgende website:
www.la-esperanza-granada.org (doneren mag :-) ).