Daily life of a Traveller

In de beleving van sommigen betekent een wereldreis dat je iedere dag met een cocktail in je hand in een infinity pool ligt onder een stralende zon. Maar dat is (gelukkig) niet de dagelijkse realiteit, dat zou tenslotte maar saai zijn. In deze blog meer over hoe ik mijn alledaagse leven op reis ervaar.

Ik ben tot nu toe viereneenhalve maand onderweg, dus grofweg 19 weken. Daarvan heb ik 8 weken in Nicaragua als vrijwilliger gewerkt, en 4 weken op twee locaties in Costa Rica. En 4 weken Spaanse les gevolgd in Cuba. Deze activiteiten waren weliswaar niet full-time, maar het betekende wel dat ik me 16 van de 19 weken doordeweeks moest melden bij mijn baas of docent. In totaal ben ik tot nu toe 3 weken echt ‘vrij’ geweest, 1 week om El Salvador te verkennen, 1 week totaal voor Manuel Antonio NP, Tortuguero NP en San José (Costa Rica) en de afgelopen

week aan het strand van Cahuita. Morgen begin ik in Panama aan mijn volgende job van 3 weken.

Efficiënt en budgetvriendelijk reizen betekent veel inlezen, googlen, informatie opvragen en plannen. Wat ik, zoals de meesten van jullie wel weten, superleuk vind om te doen. En omdat ik ruim de tijd neem per land, scheelt het ook dat ik geen overhaaste beslissingen hoef te nemen en veel medereizigers naar hun ervaringen en adviezen kan
vragen.

De landen waar ik tot nu toe geweest ben waren zonder uitzondering warm en vochtig, en ik maak met regelmaat pittige natuurwandelingen met als gevolg veel vuile was. Aangezien ik schone kleding bij me heb voor ongeveer een

week, betekent dat wekelijks een was ‘draaien’. Waar mogelijk (en betaalbaar) probeer ik het te laten wassen en drogen, alhoewel mijn kleren dan meestal een maat kleiner en steeds doorzichtiger terugkomen. Of ik doe een handwasje in koud water, maar dat is afhankelijk van de ruimte die ik heb om het uit te hangen en de tijd die ik heb om het te laten drogen, in dit vochtige klimaat duurt het namelijk minimaal 36 uur voordat de was droog is. Sommige hostels hebben een gemeenschappelijke ruimte waar je je was kan drogen, alhoewel je dan niet altijd meer al je was terugvindt.

Córdobas, CUC’s, dollars, Colones….ieder land heeft zijn eigen munteenheid, en iedere keer is het weer rekenen met de juiste koers. Niet iedere geldautomaat vindt mijn bankpas leuk, dus op iedere locatie een geschikte ATM vinden is al een uitdagin, en dan is het steeds weer de vraag: hoeveel geld ga ik nodig hebben? Voor iedere buitenlandse transactie rekent de bank immers geld, maar ik wil aan het eind van mijn verblijf ook niet te veel lokaal geld overhouden, op een paar muntjes na

voor goede vriend Oege in Nederland die buitenlandse munten spaart. Overigens kun je in de meeste hostels en voor de meeste tours ook in dollars betalen, maar voor de supermarkt en restaurantjes is lokaal geld nodig. Ik heb dus altijd 2 munteenheden op zak. O ja, en nog euro’s om te wisselen in geval van nood.

Aangezien ik niet in een all-inclusive resort verblijf, moet ik ook dagelijks zorgen voor voldoende eten en drinken. Uit budgetoverwegingen en omdat ik het leuk vind, probeer ik zoveel mogelijk zelf te koken. Het is leuk om lokale producten uit te proberen, maar vaak eet ik ook simpele maaltijden als aardappels en groente of pasta. Het is allemaal afhankelijk van wat ik in de lokale winkels tegenkom, maar ook welke materialen ik aantref in de keuken waar ik verblijf. Het blijft een leuke uitdaging: aardappels kopen, en vervolgens ontdekken dat er geen aardappelschilmesje of fruitmesje in de keuken is (oplossing: aardappels in de schil koken en na het koken met een tafelmes ontdoen van de schil). Overdag blijf ik

zoveel mogelijk bij mijn Nederlandse dieet: ’s morgens cornflakes of havermout, tussendoor fruit en ‘s middags brood met jam. Het brood is helaas niet zo lekker als in Nederland, dus ik smeer er maar extra veel jam tussen – mijn favorieten zijn ananasjam en guavejam. In principe is het water uit de kraan wel drinkbaar (ik zou het alleen aanraden als je een sterke darmflora hebt), maar het is niet altijd even lekker. Vandaar dat ik een fan ben van de Tang en Zuko zakjes: instant limonadepoeder met bijzonder lekkere smaken, vooral perzik, peer en horchata (typisch Spaans drankje, gemaakt van amandelen en suiker) zijn mijn favorieten. Qua fruit blijven appels toch het makkelijkst om mee te nemen, alhoewel deze wel flink duurder zijn dan het lokale fruit zoals bananen, ananas, mango. Ook eet ik veel avocado’s, lekker gezond. Naast de voorwaarden dat mijn eten makkelijk te bereiden en gezond

is, probeer ik zó efficiënt in te kopen dat ik aan het eind van mijn verblijf nauwelijks iets overhou. Mijn backpack is al vol genoeg, een aangebroken pot jam, een half brood, een fles sladressing, etc passen er echt niet meer bij. Maar al met al vind ik dat juist een leuke uitdaging om mijn boodschappen aan alle voorwaarden te laten voldoen en toch voldoende variatie te hebben.
Niet altijd heb ik de mogelijkheid om zelf te koken, dat zijn vaak de momenten dat ik ongezond eet: de low-budget restaurants zijn meestal de McDonald’s kopieen, hier vaak meer kip-georienteerd dan de burgertenten die wij in Europa kennen. Maar liever probeer ik een lokaal gerecht te eten, meestal is het dan kip, rijst en bonen, alhoewel ik me bij een lokaal restaurantje vaak afvraag hoe hygienisch het is. Ach, tot nu toe heb ik nog geen darmproblemen gehad (*afkloppen!*).

Afwassen gebeurt hier altijd met koud water, afwasmiddel is een kuipje met oplosbaar poeder, waar je een natte schuurspons doorheen haalt, alvorens je je bord en bestek afsopt. Aan theedoeken doen ze hier meestal niet, en door het vochtige klimaat droogt je servies niet 'aan de lucht': grote kans dus dat je je volgende maaltijd gebruikt met nog vochtige servies en bestek.

Naast het werk en alle dagelijkse klusjes is er gelukkig genoeg tijd voor leuke dingen. Om mijn Spaanse woordenschat uit te breiden plan ik iedere dag een half uurtje in voor Duolingo (gratis app, en ook voor andere talen beschikbaar, aanrader!). Ik werk regelmatig aan mijn blog en mijn persoonlijke reisverslag of ik ben bezig met het uitzoeken van mijn foto’s –

en dat zijn er inmiddels al heel veel. Omdat ik mezelf graag maatschappelijk nuttig maak, heb ik vrijwilligerswerk gevonden dat ik online kan doen. Ik doe al jaren mee aan verschillende marktonderzoeken en dat gaat op reis gewoon door; daarnaast schrijf ik wekelijks brieven voor politiek gevangenen en doe mee aan andere acties van Amnesty International. Puzzelen en lezen doe ik ook graag, momenteel ben ik al met mijn 23e boek bezig. Het is heerlijk om in mijn hangmat al die boeken te lezen waar ik in Nederland nooit tijd voor had. En dan heb ik nog vele uren aan films en series bij me op mijn laptop – zoals je begrijpt, heb ik me nog geen moment verveeld!

Maar de meeste vrije tijd besteed ik natuurlijk aan het ontmoeten van locals en medereizigers en het ontdekken van de prachtige natuur en cultuur, daar ben ik immers voor gekomen!

In mijn volgende blog steek ik de grens over naar mijn 59e land, Panama!