Elke werkdag is hier weer anders. Soms begin je de dienst met een -bijna- lege zaal, maar aan het einde van de dienst liggen de matrassen op de grond. Zo'n dag was het eigenlijk vandaag. Toen ik aankwam was het nog redelijk goed te overzien. Omdat de studenten hier aan het afstuderen zijn was ik voor middag gekomen. De studenten kregen de normale casussen dus werd ik blij gemaakt met een tweelingzwangerschap. Deze vrouw was even hiervoor door mijn collega opgenomen, omdat ze bloedverlies had en moest dus overlegd worden met de arts. Soms snap je de vrouwen hier echt niet, want als je vraagt of ze weeën hebben dan schudden ze hun hoofd, maar dan kom je er achter dat ze wel degelijk contracties hebben. Omdat er die middag nog vier spoedkeizersnedes gepland stonden besloot ik in overleg met de gynaecoloog de vliezen van deze vrouw te breken met de hoop dat ze meer weeën zou krijgen. Ondanks dat ik vorige week al had gevraagd om nieuwe partogrammen, waren deze er nog steeds niet. Frustrerend, omdat je anders gewoon helemaal nergens kan raporteren. Hier wordt het gewoon niet gebruikt, want als er wat fout gaat zal er toch nooit iemand onderzoek naar doen. Voor je eigen overzicht over het verloop van een bevalling is het wel gemakkelijk, omdat je alle informatie bij elkaar staat. Daarnaast wil de arts ook dat we deze gebruiken, maar de Ghanese mentaliteit he.. Zoiets is gewoon balen, want het kost je alleen maar tijd. Nu heb ik er gelijk maar een hele stapel laten kopiëren, zodat we voorlopig genoeg hebben.
De beginsituatie van mijn moeder heb ik netjes uitgetekend en in plaats van een hartslag, zoals er normaal bij een tweeling geraporteerd wordt, heb ik keurig allebei de kinderen geplot. Het personeel vond mijn partogram helemaal mooi, maar wat ik hoop is dat ze het zelf ook voortaan op deze manier gaan doen.
Omdat er twee keer een tweeling geboren zou worden bij de keizersnedes, moest ik daar assisteren bij de opvang van de kinderen. Dit tussen het monitoren van mijn eigen tweeling in. Een hoop heen-en-weer geloop tussen de neonatologie, de operatiekamer en onze eigen zaal. Maar ik hou van werken op deze manier, ondertussen kon ik zo de gynaecoloog op de hoogte houden van mijn vrouw, want we wilden eigenlijk allemaal niet nog een vijfde keizersnede die avond. Alle kindertjes die door middel van een keizersnede geboren werden waren gelukkig gezond. De ene tweeling had een gewicht van 1.6 kg & 3.4 kg en de andere tweeling wogen beide 3.3 kilo. Hoe er hier zoveel tweelingen geboren kunnen worden is een raadsel, maar het schijnt allemaal spontaan te zijn. Deze ene dag waren er wel 5 geboren! Dat zijn 10 baby's en bijna elke dag wordt er wel weer een tweeling geboren.
Voordat de gynaecoloog aan zijn laatste keizersnede begon besloot ik mijn vrouw te evalueren en eigenlijk kon ik het al raden. Ze schoot niet enorm veel op en om door te pakken werd ze bijgestimuleerd, 15 druppels per minuut, onnauwkeurig, maar zo gaat het hier nou eenmaal. Wel spannend, twee baby's, zonder goede monitoring, maar ze kreeg goede weeën en uiteindelijk zijn er via de normale weg twee gezonde baby's geboren. Na de goede afloop en deze drukke dag heb ik heerlijk geslapen.