Onze hele planning van vandaag verliep anders dan bedacht. Zo wilde ik heel graag naar het zwembad, maar werd het een hele dag op de markt. De markt is hier eigenlijk de winkel voor 'al' je boodschappen en er is veel , heel veel leven. Toch voelt het ook dubbel want bij het kopen van bijvoorbeeld uien heb je keuze uit vijftien vrouwen met uien naast elkaar. Iedereen probeert zijn producten te verkopen, maar het probleem bijna iedereen verkoopt ook hetzelfde. Het leuke van de markt is eigenlijk het contact met de mensen. Een marktvrouw die een soort van aardappel verkocht, jam, vond de stof van mijn jurk erg mooi. Zelf was zij typisch Ghanees gekleed, kleurrijk. Ik vroeg haar of zij met mij wilde ruilen maar dat wilde ze niet want als zij met mijn jurk thuis zou komen zou haar echtgenoot haar slaan. Mijn jurk was namelijk te kort. Omdat deze vrouw alleen de local taal sprak kwam er een jong meisje bij dat het engels voor ons vertaalde, natuurlijk wel tegen vergoeding. Zij nam ons mee naar een armer gedeelte van de markt. Daar zaten wat bejaarden met vreemde producten. Zo probeerde een van die vrouwen ons korreltjes aan te smeren waardoor je een soort teerlaag over je handen of voeten zou krijgen. Ons werd gebrekkig uitgelegd dat dit een bescherming was voor wanneer je op blote voeten liep. Hopelijk zal het gebruik van dit middel in de loop van de jaren minder worden, want gezond kan het in ieder geval niet zijn. We gaven deze bejaarden vrouwen de jam die we gekocht hadden. Ze waren hier maar wat blij mee, omdat dit voor hen nogal een uitgave is. Het leuke hierna was dat we bij vrouwen kwamen die jam aan het bereiden waren en ik mee mocht helpen. Nu snap ik waarom de vrouwen hier zo sterk en gespierd zijn, want het is nog best wel zwaar zo'n jam te verpulveren en het gestampt te krijgen. Het was een hele lange, vermoeiende maar leuke dag.