Vandaag een hele andere blog. Elke dag kom ik meer te weten over hoe de samenleving hier nou eigenlijk in elkaar zit. Ik verbaas me sinds het begin van mijn verblijf al over de omgang tussen de moslims en de christenen. Ook op het werk, want lang heb ik me afgevraagd tot wie we nou eigenlijk baden. Ik probeerde goed te luisteren, maar doordat de moslims en de christenen beide tot God bidden werd me dat ook niet duidelijker. Soms werd er gezegd de vader, de zoon en de heilige Geest, maar soms werd er door iemand waarvan ik wist dat deze persoon moslim was gebeden en dan kon ik me dat niet indenken.
In Nederland is het onderscheid gemakkelijk te maken, want een moslim draagt een hoofddoek, maar laat nou hier iedereen wat over zijn hoofd dragen. Ik ben erachter gekomen, dat dit wel scheelt voor de warmte - en hetopvangen van zweetdruppeltjes -. Geloof het of niet, zelf knoop ik er soms ook een om.
Maar om terug te komen op het onderwerp de dokter, zelf moslim, wijst elke ochtend iemand aan die de dag moet openen. De gebeden zowel door een moslim als een christen zijn gelijk. Er wordt gedankt voor het bij elkaar zijn, en een zegenbede uitgesproken over de dag die zal komen. Er wordt gebeden voor wijsheid, geduld en kracht om elke patiënt die binnen komt in het ziekenhuis goed te behandelen. Mooi om te zien hoe hier christenen en moslims met elkaar bidden. Zonder dat er een strijd is of dat iemand niet mee wil bidden.
Heel bijzonder, maar ook verwarrend, want ondanks dat je geen competitie voelt tussen moslims en christenen weet je zelf dat er verschrikkelijk grote verschillen zijn. Soms bekruipt me het gevoel dat ik hoop dat we beide gelijk hebben, maar ik weet ook dat het niet zo kan zijn. Toch zijn de moslims hier enorm goede mensen en ben ik echt van ze gaan houden.
Nog iets bijzonders is dat ik na mijn nachtdienst met mijn collega naar mijn huis reed om samen nog even te ontbijten voordat we zouden gaan slapen. Ik vertelde haar dat ik wilde bidden voor mij eten, zij moslim wilde dat ook en vroeg aan mij te bidden. Ik bad het onze vader en ze vond dat mooi want dat gebed kon zij ook. We praatte er nog even over door, maar ze vertelde wel dat dit gebed niet een moslim gebed was. Toch zijn de vriendschappen bijzonder, fijn en verbaas ik me over zoveel dingen.
Pas zat ik in de taxi uit mijn werk naar huis. En voor de uitzondering sprak deze taxi-chauffeur wel Engels en raakte we eigenlijk in gesprek. Hij vertelde mij dat hij graag politieman wilde worden, maar het is moeilijk om in te stromen dus vroeg hij mij te bidden. Omdat er een ketting in zijn auto hing wist ik dat hij moslim was en ik zei dus, nu vraag je mij een christen voor jou te bidden terwijl je zelf moslim bent. En om er nog op door te gaan vroeg ik hem of hij hoopte dat mijn God naar mij zou luisteren en hem dus een baan zou bezorgen. Toen begon hij te vertellen dat hij veel christen-vrienden had en dat hij ook vaak met hen ging bidden.
Ook vroeg er iemand of ik ook mee wilde naar de moskee om te bidden. Ik zei tegen die persoon dat ik niet naar de moskee hoef om te bidden, maar dat ik waar ik ook ben, 24 uur per dag, in contact mag staan met mijn Hemelse Vader. Toen ik me dat realiseerde bedacht ik me hoe een gelukkig ik wel niet ben door christen te zijn. Al heb ik zoveel verschillende relaties, mijn relatie met God is mij meer waard dan mijn relatie met wie dan ook. Elke dag opnieuw kan en mag ik zijn liefde doen uitstralen naar de mensen om mij heen.

Your love towers over me
Gracious tempest in the sea
Your love is like a storm
Let this tide of mercy rain
Let it flood my heart again
Surround me like an ocean
Your love is crashing over me
Surging like a raging sea
Immerse me in the wonder of Your love

Dit maakt me zo dankbaar en geeft me zoveel kracht en verlangen om dit uit te delen naar mensen in armoedige, onterende omstandigheden.