Ik ben weer nachten aan het werken in de hoop op veeel, veel bevallingen. Afgelopen nacht begon al goed, want net aan het werk kon ik al mijn eerste bevalling doen. Niks leukers om een nachtdienst mee te beginnen. Na deze bevalling hadden was er niemand meer in de ward die moest gaan bevallen. Omdat we 's avonds toch wel weer trek kregen konden we naar de stad wat eten op straat kopen. Een nieuwe traditie in de ward, om tijdens de avonden en de nachten even naar de weg te lopen en beefsticks te halen. Niet de kwaliteit van Nederland, maar wel lekker, vooral omdat het eten erg eenzijdig is en de kilo's eraf vliegen.
Toch kan het nooit lang echt heel lang rustig blijven in de ward, want om 11.00pm kwamen de mensen binnendruppelen. We hadden echter een probleem, wat er met de voorraad aan de hand is weet ik niet, maar we hadden dus geen handschoenen meer. De handschoenen die ik meegenomen had en overigens ook mijn laatste waren op.
Geen handschoenen, geen katheters, geen naalden om infusen te
prikken, geen draald en naald om te hechten, geen watten, geen ontsmettingsmiddel, geen schoonmaakmiddel.
We lieten de mensen die kwamen om te bevallen zelf handschoenen kopen, maar ook dat voelt slecht, want de mensen betalen voor 5 paar handschoenen 2euro. Het is voor ons Europeanen niet veel, maar voor de mensen hier is dit vaak een dagloon. Zelfs met deze handschoenen en het aantal mensen die binnenkomen is dit niet genoeg. Na het langsgaan van alle losse afdelingen op het terrein hadden we misschien maar 10 paar. We moesten zuinig doen met de handschoenen en deze dus alleen maar aantrekken als we er zeker van waren dat iemand ging bevallen.
Gisterenavond had ik een bevalling gedaan en deze vrouw moest nog gehecht worden, maar terwijl ik hechtdraad aan het zoeken was -dat overigens ook op was- kwam er weer iemand anders binnen. Er was nog maar een paar handschoenen en omdat mijn vrouw niet aan het bloeden was moest ik deze in plaats van voor te hechten gebruiken voor de vrouw die binnenkwam. Veel tijd had ik niet, want ze was al volledig ontsloten en aan het persen. Het kind werd geboren, maar doordat niemand anders handschoenen aan had kon niemand assisteren. Gelukkig ging het allemaal goed en met een beetje heen en weer geloop tussen moeder en baby lagen deze snel beide opgefrist in bed. Vannacht voelde ik me dus echt wel even in Afrika.
De mensen krijgen het allemaal ook wel mee dat er geen handschoenen of hechtdraad is en mijn andere vrouw lag te wachten tot ik haar kwam hechten. Het is eigenlijk niet goed voor te stellen hoe het er nachten als deze aan toe gaat, maar je doet maar wat je denkt wat op dat moment het beste is. Op zulke momenten waardeer ik het Nederlands systeem des te meer en ben ik dankbaar voor het feit dat er geen complicaties zijn opgetreden.
Tegen het eind van de ochtend besloten we een jong meisje bij te stimuleren, zij ontsloot wel, maar traag. Toen zij persdrang had was er maar matige vordering in het baringsproces. We moesten haar helpen, omdat de conditie van haar baby achteruit ging. Er werd een kind geboren, zo slap als een vaatdoek. Na het geven van beademingen en overdreven stimulatie kwam de baby een klein beetje bij maar bij lange na niet hoe we het graag zouden zien en werd het kind naar de neonatologie gebracht, omdat ze daar meer spullen hebben.
Doordat de vrouw net tijdens de overdracht bevallen was, was het allemaal een beetje rommelig. Nadat zij gehecht was en weer in haar bed lag ben ik even naar haar toe te gaan om haar te vertellen over haar baby. Even hiervoor was ik nog een keer langs de neonatologie gelopen om te kijken hoe het met haar kind ging. Door alle haast wist ze niet eens dat ze een zoon gekregen had. Gelukkig kon ik haar vertellen dat het naar omstandigheden goed ging met haar zoon, maar dat hij ter observatie nog even op de neonatologie moest blijven.
Het was zo een hectisch, druk maar wel een leuke nacht. Na afloop ben ik samen met mijn Nuria-vriendin naar de kliniek gegaan waar haar schoonmoeder werkt om handschoenen en katheters voor komende nacht. Wij hebben nu dus een eigen voorraad, waardoor het vanavond minder behelpen zal zijn. Vandaag heb ik heerlijk geslapen en toen ik wakker werd was er post uit Nederland. Het is voor iedereen telkens weer een beetje feest als er een pakketje vanuit Nederland komt.
Tamale
Ik ben weer nachten aan het werken in de hoop op veeel, veel bevallingen. Afgelopen nacht begon al goed, want net aan het werk kon ik al mijn eerste bevalling doen. Niks leukers om een nachtdienst mee te beginnen. Na deze bevalling hadden was er niemand meer in de ward die moest gaan bevallen. Omdat we 's avonds toch wel weer trek kregen konden we naar de stad wat eten op straat kopen. Een nieuwe traditie in de ward, om tijdens de avonden en de nachten even naar de weg te lopen en beefsticks te halen. Niet de kwaliteit van Nederland, maar wel lekker, vooral omdat het eten erg eenzijdig is en de kilo's eraf vliegen.
Toch kan het nooit lang echt heel lang rustig blijven in de ward, want om 11.00pm kwamen de mensen binnendruppelen. We hadden echter een probleem, wat er met de voorraad aan de hand is weet ik niet, maar we hadden dus geen handschoenen meer. De handschoenen die ik meegenomen had en overigens ook mijn laatste waren op.
Geen handschoenen, geen katheters, geen naalden om infusen te
prikken, geen draald en naald om te hechten, geen watten, geen ontsmettingsmiddel, geen schoonmaakmiddel.
We lieten de mensen die kwamen om te bevallen zelf handschoenen kopen, maar ook dat voelt slecht, want de mensen betalen voor 5 paar handschoenen 2euro. Het is voor ons Europeanen niet veel, maar voor de mensen hier is dit vaak een dagloon. Zelfs met deze handschoenen en het aantal mensen die binnenkomen is dit niet genoeg. Na het langsgaan van alle losse afdelingen op het terrein hadden we misschien maar 10 paar. We moesten zuinig doen met de handschoenen en deze dus alleen maar aantrekken als we er zeker van waren dat iemand ging bevallen.
Gisterenavond had ik een bevalling gedaan en deze vrouw moest nog gehecht worden, maar terwijl ik hechtdraad aan het zoeken was -dat overigens ook op was- kwam er weer iemand anders binnen. Er was nog maar een paar handschoenen en omdat mijn vrouw niet aan het bloeden was moest ik deze in plaats van voor te hechten gebruiken voor de vrouw die binnenkwam. Veel tijd had ik niet, want ze was al volledig ontsloten en aan het persen. Het kind werd geboren, maar doordat niemand anders handschoenen aan had kon niemand assisteren. Gelukkig ging het allemaal goed en met een beetje heen en weer geloop tussen moeder en baby lagen deze snel beide opgefrist in bed. Vannacht voelde ik me dus echt wel even in Afrika.
De mensen krijgen het allemaal ook wel mee dat er geen handschoenen of hechtdraad is en mijn andere vrouw lag te wachten tot ik haar kwam hechten. Het is eigenlijk niet goed voor te stellen hoe het er nachten als deze aan toe gaat, maar je doet maar wat je denkt wat op dat moment het beste is. Op zulke momenten waardeer ik het Nederlands systeem des te meer en ben ik dankbaar voor het feit dat er geen complicaties zijn opgetreden.
Tegen het eind van de ochtend besloten we een jong meisje bij te stimuleren, zij ontsloot wel, maar traag. Toen zij persdrang had was er maar matige vordering in het baringsproces. We moesten haar helpen, omdat de conditie van haar baby achteruit ging. Er werd een kind geboren, zo slap als een vaatdoek. Na het geven van beademingen en overdreven stimulatie kwam de baby een klein beetje bij maar bij lange na niet hoe we het graag zouden zien en werd het kind naar de neonatologie gebracht, omdat ze daar meer spullen hebben.
Doordat de vrouw net tijdens de overdracht bevallen was, was het allemaal een beetje rommelig. Nadat zij gehecht was en weer in haar bed lag ben ik even naar haar toe te gaan om haar te vertellen over haar baby. Even hiervoor was ik nog een keer langs de neonatologie gelopen om te kijken hoe het met haar kind ging. Door alle haast wist ze niet eens dat ze een zoon gekregen had. Gelukkig kon ik haar vertellen dat het naar omstandigheden goed ging met haar zoon, maar dat hij ter observatie nog even op de neonatologie moest blijven.
Het was zo een hectisch, druk maar wel een leuke nacht. Na afloop ben ik samen met mijn Nuria-vriendin naar de kliniek gegaan waar haar schoonmoeder werkt om handschoenen en katheters voor komende nacht. Wij hebben nu dus een eigen voorraad, waardoor het vanavond minder behelpen zal zijn. Vandaag heb ik heerlijk geslapen en toen ik wakker werd was er post uit Nederland. Het is voor iedereen telkens weer een beetje feest als er een pakketje vanuit Nederland komt.

1.
Het is bijna zover.
2.
Algemene informatie
3.
This is living now - Hillsong
4.
Plaats van bestemming
5.
Nieuwe indrukken
6.
Projecten
7.
Eerste werkdag
8.
Weekend
9.
God of this city - Chris Tomlin
10.
Een nieuwe week
11.
Number one is a fact!
12.
De markt
13.
- ziekenhuis -
14.
Eindelijk aan 't werk
15.
Werk
16.
Goede vrijdag? Niet voor mij.
17.
Bevallingen.
18.
Nachtdienst
19.
Geweld op de verlos
20.
Avonddienst
21.
Ik weet geen titel
22.
Christen vs. Moslim
23.
Tweelingen
24.
Playtime
25.
Laatste nacht
26.
Lange nachten, lange bevallingen
27.
Come to me
28.
Koningsdag
29.
Happy chaos.
30.
De Begrafenis van Alberts moeder
31.
Days like this.
32.
Nachtdienst met ons vondelingetje
33.
Primi-night.
34.
De voorraden raken op
35.
Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk
36.
Nachtdienst nr. 3
37.
Op zoek naar zuurstof
38.
Verjaardag
39.
Drukke daagjes.
40.
I'm coming home..