Vloeibare Dagen

Dag 22, Zaterdag.
Vannacht heb ik even wakker gelegen en heb mijn stinkende best gedaan om mijn gedachten uit te schakelen. Dat is me uiteindelijk gelukt, ik viel weer in een diepe slaap en.......werd pas om 08:15 uitgerust wakker.
We hebben op ons dooie gemakje de dag gestart, dat is zoooo relaxed.
Ik ben hier nog geen keer vroeg aan de wandel gegaan, dat is mijn onthaasting en het gaat me zeer goed af.
We hadden de tijd, we hoefden pas om 14:00 uur in het restaurant te zijn.
In een half uurtje liepen we erheen, onze vrienden zaten er al en Paul riep me meteen bij zich en liet me een fles wodka caramel zien. Hij had goed gezocht in diverse winkels en warempel in onze Consum, waar we altijd de koffie kopen hadden ze hem, we hebben er al die keren overheen gekeken. Zo blij met die fles en....ik kreeg ook een pot geraniums, om hier in Calpe lekker achter te gaan zitten met die wodka. Nou, zeg nou zelf, wat wil je nog meer in dit overwinter paradijs?
Wat een lieve originele cadeautjes.
We bestelden allen het menu van de chef, ik at vissoep, eendenborst in portsaus en amandeltaart. En manlief meloen met Iberico ham, ribeye met groentjes en friet en crème Catalan. Het smaakte ons allen goddelijk.
Het was weer heel gezellig. Wat een leuke 2e verjaar dag.
Thuis konden we nog even achter de geraniums op het balkon gaan zitten gluren in het zonnetje. Maar rond 18:00 gingen we naar binnen, er zit een flinke storm aan te komen met wat lagere temperaturen. We gaan het zien en beleven.

Dag 23, Zondag
Geslapen als een roosje, zou ik nou eindelijk weer kunnen slapen?
We brachten saampjes een aangename ochtend door met lezen, luieren en puzzelen en rond 13:00 liepen we afgestoft en wel, in ons goeie goed naar de social club.
We werden allerhartelijkst ontvangen door de jarige en haar man en mochten plaats nemen aan een feestelijke tafel met allerlei heerlijkheden, met een gevarieerd gezelschap rondom. Onze Engelse vrienden waren er ook met hondje Charly onder de tafel. Charly had om de feestvreugde te verhogen een zwart strikje om.
We voelden ons gelijk thuis in het gemêleerde gezelschap en navenant de drankjes ingenomen werden, namen de gesprekken

toe.
We hadden bedacht dat we een uurtje zouden blijven, maar uiteindelijk werden het er 5, zo gezellig was het.
We hebben vele mensen leren kennen, oa, een Engelse rechercheur in ruste in een Armani pak met een lieftallige vrouw, een lerares Spaans van Vlaamse origine met man, een Vlaamse laborante, een Nederlandse vastgoedman, een schrijver en nog meer aardige mensen. Het was een onverwachte leuke middag vol met bijzondere ontmoetingen.
Eigenlijk mochten we nog niet weg van de jarige, maar wij vonden het welletjes, de alcohol had zijn hoogtepunt bereikt, ik was al getuige van een soort van ‘dog’ fight tussen twee baasjes.
Eenmaal thuis, aten we nog wat restjes en evalueerden de middag.
Het was wederom een topdag en van die storm????, hebben wij niets gemerkt, en gelopen?????, ook niet.
Ciao.