Een flatscreen, om van te dromen

Dag 7
Het was bewolkt toen het licht werd, we waren er al op voorbereid middels het weerbericht. Maar het ‘licht’ is hier niet depressie verwekkend, maar roept je aan om actie te ondernemen en de deur uit te gaan. We gingen iets later en wel naar de Lidl, maar eerst even langs het verhuur bureau.
Nu troffen we de eigenaresse, ze omhelsde ons hartelijk en op onze vraag, of we bij de wisseling van appartement (over een week), wat later dan 10:00 het huidige appartement kunnen verlaten, anders zijn we een halve dag dakloos. Ook geen ramp, maar als het mogelijk is dan is dat mooi meegenomen. En?........het kon, we moeten er om 12:30 uit en dan is het nieuwe appartement hopelijk gereed voor ons, zo niet dan doen we even een lunch in de social club.
Bij de Lidl hebben we voor twee dagen eten ingeslagen, hoeven we morgen niet.
Ik ben nog even langs de VVV gelopen voor de gratis weekkrant (met kruiswoordpuzzel voor manlief en een sudoku voor mij) en de time tables van de bus en de trein.
We kwamen Kees de Rotterdammer, onze ex benedenbuurman tegen met oude hond, zijn vrouw heeft een nieuwe heup vertelde hij en het gaat goed met haar.
We zijn ook het verhuur bureau van het volgende appartement ingelopen om af te spreken hoe we het gaan doen met de

sleutelafgifte omdat onze contactpersoon, Rachel, morgen met vakantie gaat. Rachel is een schat van een vrouw en ook nog eens een schoonheid, ik ga, na haar vakantie een shoot met haar en haar zoontje doen, zin in.
Eenmaal weer thuis, was het lunchtijd, manlief at brood met kaas en ik een salade van rucola, rode biet en tonijn, het klinkt vreemd, maar het smaakte uitstekend.
Het was nog steeds grijs, dus we besloten om eerst maar eens lekker te lezen en te puzzelen. We zitten dan op een comfortabele bank, gelukkig niet van de Ikea, en als we vooruit kijken, dan genieten we van het zicht op zee, zoooo rustgevend. Onze schuifpui is 5 m breed, wat een luxe, de meest luxe flatscreen, vinden wij.
Uiteindelijk is manlief weer richting de oude stad gelopen, die wielrenners blijven hem trekken, en ik ben de andere kant opgegaan en heb een strandwandeling gemaakt, heerlijk. De bedoeling was om ook wat koppen te schieten, maar helaas geen volk op de been, tot ik een jeu de boules club bezig zag en daar kon ik ongegeneerd wat koppen pakken. Missie geslaagd.
Manlief kwam lachend, maar doorweekt thuis, met de President in een mooie zak op zijn buik, haha, ik was net voor de bui binnen.
We zijn maar wat eerder aan de borrel begonnen. Wat een leven hier, het komt zoals het komt.
Mede door de zorgvuldige mice en place van manlief, hebben we gesmuld van ons avondmaal, het ging erin als koek.
We aten: boekweit pasta met gehakt, prei, witte ui, knof, homemade kruidenmengsel, peterselie, rode paprika en groene asperges.
Ja ja, ik ga jullie de samenstelling van mijn kruidenmix verklappen: gelijke delen, kurkuma, kerrie, zoete paprikapoeder en keltisch zeezout en een beetje zwarte peper, voilà, geheim onthuld.
Door het goddelijke maal, hebben we de pralines niet zo erg gemist.
Morgen gaan we het binnenland in, Ciao.