Sorry Tom, als ik het doe moet ik het wel goed doen, mensen;.....de geduchte Wordfeud speler, die jullie moeten uitdagen is: antonius1950!
Heel vroeg in de ochtend om een uurtje of 5 schrokken we wakker van motorisch geweld, wat gek, de vissersboten voeren niet uit en voor de rest horen we hier niets en zeker niet zo hard.
Wat bleek later, ons strandje werd geploegd, mooie timing.
Gelukkig sliepen we weer meteen in.
Op de normale tijd nam ik mijn koffie tot me en later ook manlief, de ochtendrituelen volgden, de pap, de afwas etc,
Rond 11 uur liepen we naar beneden, daar stonden onze lieve vrienden met ronkende moter op ons te wachten. Wat gezellig om elkaar weer te zien, we gingen naar de markt in Jalon. Een supergave markt, beroemd in de streek, met wel 250 kraampjes.
De tocht erheen was al een ervaring op zich met amandelbomen die op uitspringen stonden.
Jalon is een dorpje van niks, wel heeft het een goede wijnhandel en er zijn 2 beroemde gitaarbouwers, eentje heeft zelfs een gitaar voor Amy Winehouse gebouwd.
Verder is er weinig te beleven in het dorp, behalve op zaterdag, dan is er markt ( geen groente etc ).
We konden de auto kwijt op een privé parking voor €1,50.
De markt is een grote slinger vol met hele leuke kraampjes, kleding, echt leuk, sieraden, schoenen, brocante etc etc. Manlief kocht eindelijk een telefoonhoesje, onze vriendin kocht een supergave jas en ik een bosje hele vroege mimosa. Ook schoot ik wat koppen.
Onze bedoeling was om in bar Aleluja wat te drinken en te eten, helaas dicht, hadden wij weer. We hebben bij een andere gelegenheid wat gedronken, in de schaduw en de wind helaas, terwijl het superlekker weer was, maar gezellig was het wel en later in het zonnetje waren we weer snel op temperatuur.
Op weg naar de parking, passeerden we een bijzondere winkel van een fotograaf, ‘Justin Thomas’, hij verkocht foto’s van muziek beroemdheden, geschoten door hemzelf en allerlei theaterspul. Ik kocht er een bijzonder haarnetje met strik. In deze winkel heb ik nog even een shoot gedaan met Fenny, met een antiek hoofddeksel, supergaaf en...gelukt.
Op naar Calpe, naar restaurant La Fossa, jaja, het restaurant was toch open, dat had ik gisteren ontdekt.
We kregen een plek op het terras in de zon, kon niet beter.
We hebben er heerlijk gegeten, manlief en Fenny, een biefstuk met garnituur, Paul tortellini met zalm en ik gegrilde kabeljauw. Het was smullen in de lente zon, uiteraard met de nodige wijntjes, behalve Paul, hij is strikt, een chauffeur drinkt niet.
Bij het restaurant namen we afscheid, wij liepen richting haven en onze vrienden reden naar hun prachtige huis buiten Calpe.
Onderweg kwamen we een aardige dame tegen, zij sprak ons aan omdat we grote camera’s om hadden hangen, waren we van een foto club vroeg ze. Nee dus, maar ik zag mijn kans wel schoon om haar te vragen of ik haar mocht portretteren. Ze was erg fotogeniek dacht ik en ja hoor, ze keek meteen prachtig in de camera, top model. We liepen verder met haar en hoorden haar verhaal. Ze heeft veel gereisd, maar heeft nu reuma en is beperkt in haar bewegingen.
Een schat van een vrouw, heel ontwapenend. Ik gaf haar mijn kaartje en beloofde haar om haar portret te mailen. Ze was erg blij en wat bleek?, ze was jarig en ik gaf haar een mooi cadeau waar ze erg blij mee was, zei ze. We hebben afgesproken om elkaar nog eens te ontmoeten. Zo mooi om in gesprek te komen mensen, mede mogelijk gemaakt door de camera.
Vlakbij huis, bij het Ifach hotel, spotte manlief weer een profteam wielrenners, ik was hem ter plekke kwijt en ik liep alleen naar huis en kon nog een half uurtje op het balkon van de zon genieten.
Manlief kwam weer lachend thuis met een bidon, nu van de club van Lars Boom, die hij ook gesproken heeft overigens, grote blij dus.
De avond hebben we in gepaste gezapigheid doorgebracht, ook niet verkeerd.
Morgen gaan we iets speciaals beleven in en rond de kerk. Ciao.