Dag 82, Donderdag 4 April

Na de ochtendrituelen, liepen manlief en ik naar de oude stad. We wilden even wat ronddwalen door de smalle straatjes en op zoek gaan naar moois.
Het is altijd heerlijk om daar rond te lopen, zoveel te zien en te beleven.
Uiteindelijk kwamen we op een pleintje vol leven en.......er was een door de zon beschenen terrasje. We ploften neder en dronken er een wijntje en aten een tapas, ondertussen probeerden we zo sneaky mogelijk, mensen te fotograferen.
Daarna liepen we naar de social club en besloten daar nog een wijntje te doen.
Al gauw nam de schrijver plaats aan ons tafeltje, hij had een rijm voor me geschreven, naar aanleiding van ons gesprek in de ochtend. Ik had hem verteld over de eenzame kleine witte zilverreiger bij ons voor op het strandje. Ik vind het zo zielig voor dat beest dat hij geen partner of vrienden heeft. Ik zie hem altijd alleen rondstruinen.
Bij deze het rijm, ik heb uiteraard toestemming gekregen om het in mijn blog te plaatsen:

Flakey The Egret,

By

John Davies

Watching and waiting for a friend to play with, why have I been alone so long.
My brothers and sisters have all met their mates, I must be doing something wrong.
I am a Snowy Egret and I keep myself white by swimming in the sea every day.
But with my sun kissed yellow feet and yellow on my bill; Well maybe they think that I’m gay!
Or could it be bad breath, as I eat so much fish and I’m partial to the odd shrimp or prawn,
I love gulping lizards, slugs, snails and mice; And succulent worms from the lawn.
But then so do all of my fellow white clan and they seem to have lots of luck,
So I’ll spruce up my feathers then fly to a pond and try to make friends with a duck!

XXX
Ik ben er zeer mee in mijn schik en bood hem een wijntje aan.
Het werd steeds gezelliger, vooral toen de schrijver nog een fles liet aanrukken.
Uiteindelijk zijn we naar zijn appartement (ook in ons gebouw) gegaan om een idee te krijgen hoe een hoekappartement eruit ziet. Ik moet zeggen, een riant onderkomen met zowel opzij als van voren uitzicht, schitterend. Hij en zijn vrouw zijn met recht trotse eigenaren.
Ook bij hem dronken we er nog eentje.
Enigszins teut betraden we later ons appartement. Het was nu zaak om snel nuchter te worden, want we hadden nog een lange avond voor de boeg. We dronken sloten water en aten een stevig maal en....... het hielp.
Om 19:00 stonden we weer fris en fruitig in de lobby, manlief en Jelle begonnen aan hun kroegentocht en Merlyn en ik liepen naar hotel Diamante om te gaan genieten van muziek.
Er is in Calpe elk jaar een wereld barbershop (close harmony) festival. En deze avond zouden de winnaars van vorig jaar een optreden verzorgen.

Het was prachtig, we genoten. Maar de verrassende afsluiter, een flamenco groep, was de absolute topper vond ik.
Geheel voldaan kwam ik thuis, manlief was er al, ook hij had een super mannen avond gehad. Dit gaan we vaker doen zo.

Dag 83, Vrijdag 5 April
Geen dag om over te schrijven, dat zou te saai voor jullie zijn, maar wij hebben genoten van wandelingen, een boek en een puzzel.
De wind was Zuid en krachtig, voor ons balkon technisch balen, maar......vanaf de bank konden we de surfers observeren. Mooie luchten ook.
Ciao