We hadden nog een gezellige week, voor ons vertrek naar Spanje.
We werden verrast door lieve mensen die nog even afscheid van ons kwamen nemen, dit ging gepaard met koffietjes, borreltjes, hapjes en vele knuffels. Tja, lieve mensen, we zijn ook wel lang niet in Nederland te vinden he?
We zijn benieuwd hoe het ons zal bevallen. De kleinkids vinden het niet leuk, maar wellicht komen die volgend jaar gewoon even naar ons toe.
Het was een lang gekoesterde wens van ons, om echt te gaan overwinteren, die Nederlandse winters hebben wij altijd lichtelijk onverdraagbaar gevonden, vandaar.
En contact met onze dierbaren kunnen we bijna lijfelijk hebben dankzij het wereld wijde web.
Zaterdagochtend, om half 5, was het eindelijk zover, de bestelde taxi reed voor om ons naar Eindhoven AirPort te brengen. We hadden onze veel geprezen ‘taxi Markies’ besteld, maar hij was op het laatste moment verhinderd, maar zorgde voor een prima alternatief, ‘Femmetaxi’ genaamd. Een mooie, vrolijke, stoere vrouw heette ons hartelijk welkom. Zij heeft haar bedrijf in korte tijd op de kaart gezet en springt er, met ‘taxi Markies’ uiteraard, met kop en schouders boven uit in Breda en omgeving. Tijdens de rit vertelde zij wat over haar leven en wat bleek.....haar vader zaliger, was een collega van manlief, wat is de wereld toch klein.
Op de luchthaven verliep alles gesmeerd, zelfs mijn fototas, vol met elektronica, kon zonder incidenten de security doorstaan.
In het vliegtuig zaten we te midden van een voetbalploeg, die al behoorlijk aan de drank zaten (07:00), de grootste en volgens ons ook de meest benevelde lawaaischopper, was de Popie Jopie trainer/coach. Hoezo drank en sport?
Bij aankomst in Alicante stond onze transfer (Beniconnect) al klaar en reed ons in een uurtje voor de prijs van 20€ pp naar Calpe.
Via gemailde instructies, haalden we de sleutels van het appartement uit de kluis en betraden ons zeer zonnige onderkomen voor de komende 16 dagen, daarna verkassen we voor 3 maanden naar eenzelfde appartement, 1 verdieping hoger.
Het voelt zeer goed allemaal kan ik u vertellen, we zitten op het zuiden en kunnen bij wijze van spreken zo de zee in duiken.
Nadat we de koffers uitgepakt hadden, liepen we naar het La Fossa strand om daar te gaan eten, maar......een cocktail bar aan de boulevard, met plek in de zon, lokte ons, we meerden aan. Ik ging pardoes voor een dikke gin-tonic, die had ik al zo lang niet meer gedronken. Hij ging erin als koek., manlief nipte van een alcoholvrij biertje, ook die smaakte gelukkig.
We liepen weer verder naar restaurant la Fossa, maar.........dicht, of verlaten, heeeeel jammer.
Dan maar naar een nieuwe tent, een Italiaan, met echte tafellakens en servetten. Zij verdienden een kans he?
Ze stelden ons niet teleur, het was heerlijk eten daar en heel vriendelijk personeel.
We kregen als amuse een uiensoepje met een kaastoastje, als voorafje deelden we een heerlijke kipsalade, manlief at een bijzonder flinterdunne, goed gevulde pizza en ik een voortreffelijke lasagne Bologna, alles begeleid met een koele Sauvignon Blanc.
Eenmaal weer in onze casa, buikten we in het zonnetje uit op ons balkon en genoten tot half 6 van ons riante zeezicht.
Manlief probeerde nog even de tv naar zijn hand te zetten, maar het mocht niet baten, we snappen er de ballen niet van.
Doodmoe legden we ons in Morpheus armen en knorden lekker tot half 8 door. Het was een koude nacht, maar warm in ons bedje gelukkig.
We keutelden rustig aan, tot de temperatuur buiten ook te pruimen was en met een stralend zonnetje en een temperatuur van 16 graden en weinig wind, liepen we met ons karretje naar onze geliefde Lidl en deden de eerste boodschapjes..
Eigenlijk hadden wij vandaag nog uit eten willen gaan omdat ik nog geen zin heb om te koken, maar.....we bedachten dat we gewoon lekkere hapjes konden eten op ons balkon in het zonnetje. We kochten allerlei lekkers en aten een exquis maaltje op een toplocatie.
Ik ben van te voren wel nog een uurtje met het beest op stap gegaan en heb ‘mensen’ gefotografeerd, zoals een chique dame in een poepdure bontjas, flanerend op de boulevard. Het beest vindt het leuk hier, interessante mensen prikkelen hem en neemt die snel tot zich.
We hebben tot 6 uur op ons balkon gezeten. Manlief heeft uit arremoede naar de Duitse tv zitten kijken en ik heb heerlijk gelezen.
Wat een gouden 1e volle dag in Calpe.
Ciao.

PS, alle foto’s die ik geplaatst heb, zijn gemaakt met de iPhone, de foto’s van het Beest, moet ik nog inladen en bewerken.