En eindelijk is het dan tijd voor de........ontknoping.
Jullie halen je waarschijnlijk van alles in je hoofd, sommige luitjes verwachten een verhuizing naar het buitenland.
Ik begon dit raadsel, met een blog, getiteld, ‘manlief gaat met geld smijten’.
http://yvonneciao.nl/?p=3205

Hij opperde namelijk een plan dat in eerste en tweede instantie bij mij niet In goede aarde viel, ik was zelfs faliekant tegen.
Maar toen ik zijn uiteindelijke motivatie hoorde, kon ik niet anders dan ermee in stemmen, het zou een win-win gaan worden.
Voor ik het verklap, wil ik jullie er nog even aan herinneren dat manlief in Maart 2017 een spiegel reflex camera wel zag zitten voor mij, eerst was ik daar ook tegen, toen was ik om en later was ik lyrisch en groeide tot ongekende hoogten.
En nu….. vond manlief het tijd worden om nog een stap hoger te gaan, hij wilde dat ik aan een professionele camera ging, een fullframe.
Ik was perplex, ik wilde dat wel, maar ik vond die uitgave totaal niet verantwoord en zeker niet op mijn leeftijd.
Manlief bleef rustig, hij had zijn zaakjes goed voorbereid, hij had zelfs de ultieme camera al voor mij in gedachte, uiteraard een Nikon.
Nikon kondigde in September een nieuwe spectaculaire camera aan, de eerste full frame camera die spiegelloos zou gaan worden, een systeem camera. Een behoorlijke nouveauté in de wereld van de fotografie. Ik had die berichten wel gelezen, zelfs wat trek gekregen, maar naast me neergelegd, een utopie dacht ik.
Manlief bleef standvastig en somde de vele voordelen op, hij had volkomen gelijk, maar ik bleef weigeren, ik vond het nogal een bedrag en.....ik was 200% tevreden met mijn president, ik vond het goed zoals het was.
Doch, manlief bleef voordelen aandragen, een van de grootste voordelen, zou het gewicht zijn, goed voor mij op mijn oude dag en ik had zo’n kleine handjes, een compactere camera zou ideaal voor me zijn etc etc etc.
Hij kreeg me niet over de streep!
Uiteindelijk gooide hij zijn laatste troef op tafel en.........ik was meteen om.
Manlief had namelijk zijn zinnen gezet op de President, hij zag hem wel zitten, hij wilde ook weer gaan fotograferen en omdat hij lichtelijk digibeet is, kan ik hem constant voorzien van uitleg, haha. Ik was werkelijk stomverbaasd en dolgelukkig dat hij weer wilde gaan fotograferen en gunde hem de President meteen en…. begon me toen toch langzaamaan op de ‘nieuwe’ te verheugen.
De ‘Z6’ werd besteld en het werd wachten, wachten, er verschenen regelmatig reviews en Sony en Canon, brachten opeens ook een spiegelloze fullframe uit en ik werd steeds ongeduldiger. Maar gelukkig kregen we zo ook de tijd om te sparen, geen Bilbao dus, geen weekendjes weg, maar hand op de knip.
We hebben de Z6 op de Nikon Clubdag in onze handen gehad en….het voelde meer dan goed, zo goed zelfs dat broerlief ook overstag ging en er een bestelde.
Langzamerhand zag ik op Facebook in mijn nieuwsgroepen al foto’s, gemaakt met de Z6, verschijnen, en uiteindelijk kreeg ik een telefoontje dat mijn camera en lens gearriveerd waren.
Als eerste zocht ik de ‘garderobe’ van de President bij elkaar en offreerde die, tezamen met mijn geliefde aan manlief, au, het deed toch wel wat pijn.
Toen stortte ik me op de dozen, pakte de boel uit, zette de lens op de camera en ging los, totaal. Het was even wennen, een ander soort zoeker, andere knopjes, maar ohhhhh wat voelde hij goed......het BEEST, is geboren.
Jaja, na Meneer en de President, bezit ik nu een BEEST.
Uiteraard heb ik manlief meteen op de plaat gezet en het resultaat mag er zijn hoor, al zeg ik het zelf.
We zijn er klaar voor nu, op naar Calpe om saampjes te gaan genieten en te fotograferen.
Het volgende blog wordt in Calpe geschreven…, met foto’s
Ciao!