wederom is de socialclub een valkuil

Dag 41, Vrijdag

Lieve Fenny en Paul, jullie zijn constant in onze gedachten, we voelen ons zoo verdrietig, we vinden het zo oneerlijk.
Het is zo dubbel allemaal, we genieten van Calpe en zijn verleidingen, maar met een zwaar gemoed.
Gelukkig hebben we afleiding, door Merlyn en Jelle, wat een leuke spontane mensen. Jelle is net onze ondeugende ideale schoonzoon, maar dan jaren ouder, het voelt vertrouwd en we liggen regelmatig dubbel om hem en Merlyn is gewoonweg een schattige echte Engelse. Eigenlijk komt ze uit Schotland en als ze een wijntje op heeft en zich vrolijk voelt, dan heft ze altijd een bepaald Schots lied aan. Ik weet nu eindelijk hoe dat lied heet: ‘Loch Lomond’, prachtig!
Ik heb het lied gevonden op YouTube. https://youtu.be/pzQ1pNfbe3Q Geniet ervan, wij luisteren er vaak na nu.
We zijn vandaag samen gaan lunchen, nu in Moraira en Jelle was weer de Bob, hij is heel consequent, geen alcohol, als je moet rijden. Maurice is solidair geweest met hem, samen zaten ze overdreven te genieten van water terwijl de dames een wijntje dronken.
We zaten in een visrestaurant : “Les Fouges”, alvorens je in het restaurant terecht komt, wordt je eerst door een

vis/wijn/delicatesse winkel geleid, heel slim. Daar lagen heerlijke oesters en Jelle en ik besloten meteen deze ziltige zaligheid als entree te nemen. Ze waren goddelijk overigens.
Verder namen we allen het menu del dia, het was klasse (ik 3 soorten gebakken vis), en ook nog eens grote porties, maar gelukkig eet manlief altijd mijn bordje leeg, zolang het maar geen vis is haha.

Dag 42, zaterdag
We zijn nu 6 weken hier en het overwinteren bevalt ons uitstekend. Deze dag dachten we rustig aan te doen, de social club mijden we even, te gevaarlijk.
We zijn naar de markt geweest, altijd leuk om koppen te schieten. De man op de hakken liep er ook weer met zijn vrouw, top.
Op de terug weg, kwamen we een processie tegen, van rupsen wel te verstaan, ik heb het er niet op, maar ik wilde beslist een foto

maken van dit fenomeen.
Het was behoorlijk heet, dus we hebben veel binnen gezeten, wat lezen, wat puzzelen.
Rond half 5 zijn we het strand op gelopen om te fotograferen, ik wilde mijn flitser uitproberen.
Manlief had zijn camera ook bij zich, het was trouwens wel een overwinning dat hij het zand op liep, hij houdt niet van zand en stabiel is dat spul niet, maar ik moet zeggen dat hij schitterende foto’s heeft gemaakt.
We hebben wat geknipt daar, in het zicht van ons complex en de Penon, niet wetende wie ons spotte.
We liepen via de social club terug naar boven en dat hadden we dus niet moeten doen, daar zat onze buurman, de baas van Harry. En wat bleek...Harry hadden ze in moeten laten slapen, dus we namen ter plekke een borrel op Harry zaliger. Tiest voor onze buren, hij was hun kind.
We stonden op het punt om naar huis te gaan en daar kwamen twee Belgische dames aan, waarvan ik een hondje had gefotografeerd. Zij wilden graag een wijntje met ons doen, een van hen was jarig en ja, dan kun je toch niet weigeren.
Wederom is de social club een valkuil geworden.
Eenmaal thuis hebben we genoegen genomen met een boterhammetje, we hadden geen puf meer om te koken. Dit gaat niet goed, we gaan ons leven beteren.
Ciao.

zie ook http://yvonneciao.nl