Baardmannen, verzamel U.

Dag 26, Woensdag
Het was stralend weer, rokjesdag, dus na de ochtendrituelen, togen we licht gekleed naar de oude stad. We bezochten de vlooienmarkt, altijd leuk om koppen te schieten en evt een attribuut voor de portretfotografie te scoren.
De sfeer was er opperbest, ik schoot wat leuke plaatjes, maar verder niets bijzonders, de volgende keer beter.
We liepen verder naar een winkelcentrum, even loeren bij de Mango......niets naar onze harten.
Nu drongen we echt de oude stad in en genoten van de lome sfeer, de straatjes, de trappen en de leuke huisjes. Het gekke is dat je hier maar weinig toeristen ziet.
Elke verleiding, in de zin van zonnige terrasjes, barretjes, hebben we kunnen weerstaan, maar toen we langs Springfield liepen, wilde manlief persé naar binnen.
En ja hoor, raak, manlief kocht 2 polo’s voor €13,00 en ik een spijkerjasje en een jurk voor 30€. Altijd weer leuk als je goed slaagt voor weinig.
Met een big smile liepen we weer naar beneden, naar de kust. Het was uiterst aangenaam op de boulevard en alle terrassen zaten vol, maar wij liepen gewoon naar huis.
Lekker lunchen op ons balkon, wat wil je nog meer, en daarna nog even wat zonnen.
Ik ging uiteindelijk toch weer op stap met het beest, manlief had geen zin meer om het pand te verlaten. Dat was maar goed ook, want er werd pardoes een nieuw ‘kastje’ voor de satelliet tv bezorgd. Dat hadden we echt niet meer verwacht, nu kan manlief eindelijk lekker zappen en evt een programma bekijken zonder uitval. Grote blij dus voor hem, mij interesseert het niet zo, ik heb mijn boeken. Ik heb net een boek van Isa Hoes gelezen, ik bewonder haar als actrice, maar niet echt als schrijfster.
Nu zit ik weer in een crimi, van Nesbø dit keer.
Ik heb tijdens mijn wandeling enkele mooie platen kunnen schieten, oa een snorkelaar die uit het water kwam, behangen met octopussen, volgens mij had hij met een harpoen gewerkt, stoere Harley rijders en vissers en......een portret van een mooie ‘kop’ (zie kopje straatportretten), met schroom heb ik hem gevraagd om te poseren, ik moet echt wat meer lef krijgen.
Ik kwam Maya nog tegen, ze stond op het punt van vertrek naar Nederland.
Wat een mooie dag
Menu van de dag, courgette, ui, knof, broccoli, kalkoenfilet, champignons en quinoa met kruidenmix. Het was smullen kan ik jullie vertellen.

Dag 27, donderdag
Een prachtige dag kondigde zich aan, wat een bofkonten zijn we met weer een rokjesdag.
We hadden een forse boodschappenlijst, we waren door de voorraden heen, dus we togen naar de Lidl en sloegen flink in.
Na het opbergen van de waren, ging ik naar het bureau om alvast een lading euro’s te brengen. We huren zwart blijkt nu, en moeten contant betalen. De eigenaar van ons appartement is een Rus, deze komt zaterdag alvast wat incasseren, vandaar.
Zaterdag as heb ik een shoot met Rachel van het bureau en haar zoontje, ik kon dus meteen wat dingen doorspreken.
Hierna ging ik aan de wandel, met het beest. Manlief ging naar de oude stad.
Ik liep stevig door op de boulevard, zo lekker om mijn eigen tempo te kunnen lopen. Ondertussen scan ik de mensen om me heen, op zoek naar een mooie kop. En ja hoor, ik zag er een, een baardman die ik graag wilde schieten, dat wordt een leuk thema: ‘baardmannen’.
Ik vroeg of ik hem mocht portretteren en het mocht. Super, mijn buit van de dag was binnen.
Met een big smile liep ik verder, en warempel daar liepen onze vrienden met hondje Lola, ze waren op weg naar een terras en vroegen of ik ook van de partij wilden zijn.
Ik was sterk en zei dat ik mijn stappen moest maken en liep na een kort praatje stevig door.
Op de terugweg, zag ik ze nog op het terras zitten en dacht; even een praatje.
Had je gedacht, het werden veel praatjes en een wijntje, zoo gezellig.
Ik verzuchtte: “het lijkt wel vakantie”.
Manlief was totaal niet verbaasd dat ik wat later thuis kwam, hij dacht al dat ik iemand was tegengekomen. Het is hier net een dorp, je komt altijd weer een bekende tegen.
Na de lunch, zijn we samen aan de wandel gegaan, heel relaxed, een wandeling langs de penon. Weer zag ik snorkelaars uit de zee rijzen met octopussen. Weer gevangen met een harpoen, ik vraag me echt af, of dat mag hier.
Ik kwam een klein kindje tegen dat me een zaad balletje gaf alsof het zijn grootste schat was, later gaf ik hem een schelp. Ik zal dat verrukte gezichtje nooit vergeten. Dat zijn van die ontroerend magische ontmoetingen die ik koester.
Het was een heerlijke wandeling.
We hebben tot zonsondergang op het balkon gezeten en genoten.

Menu van de dag prei, ui, knof, kruiden, witte bonen en pastinaak burgers. Ciao.
meer foto's op www.yvonneciao.nl