Dag 56, Zaterdag 9 Maart
Vanmorgen kregen we al telefoon van opa Henk, de buurman van dochterlief, hij wilde rond 17:00 komen borrelen. Leuk!
Maar eerst wandelen met een speciale missie. Er zijn hier ‘Maine Coon’ cats gesignaleerd. Dat zijn enorm grote langharige pracht katten. Ik had er nog nooit van gehoord. Merlyn en Jelle hadden ze gespot, ze waren aangelijnd en liepen parmantig mee met hun Spaanse bazinnetjes. Jammer, ik heb ze helaas niet gezien. Hopelijk gaat dat nog goed komen.
Na de wandeling, die wat langer duurde omdat ik een paar vrienden tegen kwam, maakten we ons gereed om te gaan lunchen met Merlyn en Jelle.
We liepen naar het Mosselhuis, maar namen eerst even een drankje bij de buren de ‘Parade’, een gezellige kroeg.
Het ‘Mosselhuis’ is een typisch Vlaams restaurant en levert echt kwaliteit.
Ik nam een Vispannetje en ohhh dat was lekker, met oa mossels, zalm, kabeljauw en puree. Uiteraard at ik het pannetje niet op.
Manlief en M&J, aten Tournedos. Als dessert namen we allen, compleet met vuur, een crèpe Suzette, hmmm.
We liepen langzaam terug naar huis, manlief is de laatste tijd erg wankeling, en we zegen neder in de social club en konden daar nog lekker borrelen met opa Henk, die binnen no time op de stoep stond met zijn racefiets. Het klikte met hem en de rest van ons gezelschap, zo gezellig.
Later gaven we hem nog een rondleiding in ons appartement, hij was enorm verrast, hij wist niet dat we zo mooi zaten. Wellicht zien we hem nog een keer.

Dag 57, Zondag 10 Maart
Op tijd verlieten we onze “Edificio’, en liepen naar de bushalte.
Het was stralend weer, we verheugden ons erop om Fenny weer te zien na haar zware operatie. Rond 11 uur, liepen we haar kamer binnen, helemaal blij probeerde ze overeind te komen, maar dat was wel een dingetje, ze is zo slap als een vaatdoek. Ze had geen verband op haar hoofd en je zag het enorme litteken in de vorm van meer dan een halve maan met tig krammetjes in al zijn ruwe werkelijkheid, op een stuk kaalgeschoren schedel. Triest om die plek te zien tussen haar speelse lokjes. Ze heeft een enorm blauw oog en een zwelling aan de zijkant van haar gezicht. Maar....haar ogen stralen en ze heeft praatjes voor tien en is verre van verward. Ze is niet meer opstandig, ze heeft in gedachten al de fysiotherapie geregeld om weer te kunnen lopen.
Dat ze niet meer kon lopen wist ze niet, nietsvermoedend stapte ze gisteravond uit bed en viel meteen plat voorover. Met 4 man hebben ze haar weer in bed geholpen. Ze had niet eens in de gaten dat ze een infuus in had en een katheter. Wat een tante, ze dacht gewoon weer even aan de wandel te kunnen gaan. Nu zijn de hekken rond haar bed omhoog.
Toen ze in de gaten kreeg dat ze geen turban meer op haar hoofd had, eiste ze weer een soort van hoofddeksel, nadat ze me gevraagd had om mijn vingers naast de uiteindes van het litteken te leggen, zodat ze kon voelen hoe groot het was. Ze schrok ervan en wilde zo niet ‘rondlopen’ zei ze. Ik ben bij de verpleging gaan vragen of er iets opgedaan kon worden. We vonden het ook wel behoorlijk vreemd dat het litteken zo blootgesteld werd aan allerlei viezigheid. Uiteindelijk heeft de zuster de hele wond goed ontsmet en de boel modisch verbonden. Nu voelt Fenny zich wat mooier, ik ga morgen een turban voor haar kopen die ze erover heen kan dragen, gevalletje vrouwendingetje.
Gelukkig konden we haar ook weer verwennen met een espresso.
Toen ik haar haar horloge om deed was ze verguld, nu kon ze de tijd zien, dat is belangrijk hoor op zo’n lange eenzame dag.
Hopelijk sterkt ze snel aan en mag ze gauw naar huis, ze wil er alles aan doen, maar het moet wel te doen zijn voor haar en haar man, zo reëel is ze wel.
Laten we met z’n allen er het beste van hopen.
Dit maal lunchten we in een authentieke Spaanse cafetaria. We hadden een salade besteld en calamares, maar toen kwam er ook nog eens een enorme bak zalige mosselen op tafel, dat was de gratis tapas bij ons drankje. Zo’n tapas had ik nog nooit gehad, het was goddelijk en ik mocht ze ook nog eens helemaal alleen opeten, want manlief walgt van die dieren. Ik heb hem extra calamares laten eten. We zaten propvol en de kosten waren: 17€.
Eenmaal weer thuis, konden we nog van het laatste zon uurtje genieten op ons balkon, het houdt niet op, we voelen ons rijk. Ciao.