De Marmot wordt gezekerd

Tja en dan hoor je een paar dagen helemaal niks van ons, het kon zomaar gebeuren.
De dagen rijgen zich zeer aangenaam aaneen en er gebeurt weinig sensationeels om te melden, dus zal ik jullie niet meer elke dag lastig vallen met geneuzel en nu een kort verslagje van de onbeschreven dagen neerpennen, is vooral voor onszelf leuk.
Dag 13
Geen nieuws, goed nieuws. Het was weer een dag die we goed benut hebben. Wel een harde wind, dus de marmot moest gezekerd worden. Als die afgewaaid was, had ik beslist iets sensationeels te melden. Dit is me eens in Utrecht overkomen, ik kreeg van de zenuwen de slappe lach.
We hebben vandaag onze stappen gezet, top.
Geborreld op het balkon in de avondzon, dat is enorm genieten. Het avondmaal bestond uit restjes.
Dag 14
Prachtig weer, 21 graden, weinig wind. We kregen een mailtje van die aardige Hindoestaanse dame die we op de boulevard waren tegengekomen, inmiddels hebben we een afspraakje gemaakt om samen wat te gaan drinken.
We hebben vele balkonmomentjes gepakt, maar ook een mooie wandeling gemaakt samen, uiteraard met onze camera’s. Op de terugweg gingen we even bij de social club langs, ik wilde eens kijken of ik een geschikte plek zag voor het maken portretten, gegadigden genoeg.
De plek is gevonden hoor en ook een plaatsgenoot, Lia uit Breda, ze zat met onze Engelse vrienden, Diana en Ian te borrelen, hondje Charly lag er luxe bij op een dekentje.
Lia blijkt weer een vriendin van mijn Markdal vriendin te zijn, wat is de wereld klein.
We werden meteen uitgenodigd om mee te borrelen, maar.......we bleven sterk, we wilden naar huis om te koken, ik was van plan om een heerlijke ovenschotel te maken, daar hadden we ons al de hele dag op verheugd.
We hebben echter wel een afspraak gemaakt om met zijn allen te gaan borrelen.

Voor de lekkerbekken onder ons, het recept van de ovenschotel:
Zoete aardappels in plakjes met uien, knof, kruidenmix, room, 2 eieren, geraspte kaas door elkaar mengen en een uurtje in een matig warme oven zetten, je voelt vanzelf wel wanneer de aardappels zacht zijn.
Het smaakte ons fantastisch en wat waren we trots dat we ons niet tot borrelen hebben laten verleiden.
Dag 15
We bezochten de markt, altijd leuk voor een keertje, maar uiteindelijk valt die ook weer tegen, ouwbollige kleding en niets aparts. Maar......de churros kraam was er, we hebben weer staan smullen hoor.
Er liep een trotse man met hoed, met een korte broek, panty’s en hoge hakken, stevig gearmd met zijn vrouw langs de kramen. Hij werd achter zijn rug uitgelachen en besproken. Wij vonden het stoer, ook van zijn vrouw, als je die drang hebt om op zijn tijd zo

rond te kunnen lopen, dan neem ik mijn petje ervoor af hoor, gewoon doen, chapeau!
De temperatuur was prima, 20 graden, maar er stond een behoorlijke wind. Wij gingen toch aan de wandel en onze camera’s genoten van de kleurrijke kite surfers.
Wederom, borrel op het balkon, ondanks de wind.
Menu van de dag; quinoa met courgette, paprika, ui, knof en kipfilet. Zeer smakelijk.