Dag 43, Zondag.
We zijn trots op onszelf, we hebben het kalmpjes aan gedaan vandaag. Vanmorgen hebben we uiterst relaxt, maar zonder zondagskranten, doorgebracht, ook geen eitje ofzo. Gewoon een puzzel, koffies, boek, berichtjes, telefoontjes en wat klessebessen. Heerlijk om niets te moeten.
Na de lunch ben ik aan de wandel gegaan, manlief bleef lekker puzzelen en muziek luisteren.
Het was stralend weer met veel zeevertier, zo leuk om dat te zien.
Slechts een paar waterwijntjes voor de dorst werden genuttigd terwijl we zagen dat het in de social club volle bak was, wat voelden we ons goed zo.
Menu van de dag; spelt spaghetti met gemengde groenten, Iberico ham en tomatensaus.
Toen de zon onder was, ben ik nog een uurtje gaan lopen met het beest om het blauwe uurtje te fotograferen. Het was pittig koud, maar ik was goed ingepakt. Weer spijt dat ik mijn statief niet bij me had.
Het was een heerlijke dag.

Dag 44, Maandag
Klusjesdag en alles liep gesmeerd gelukkig. Nog even bij Merlyn geweest om het een en ander uit te leggen over het gebruik van de iPad en.....we zijn sterk gebleven, we zijn niet blijven plakken en hebben geen druppel alcohol aanvaard. Ook zij hadden een ‘rust’ pauze ingelast. We maakten wel weer een eetafspraak en dan mogen we weer.
Het was een relaxte dag.

Dag 45, Dinsdag
Vandaag bezochten we Fenny in het ziekenhuis in Benidorm.
We moesten vroeg op pad, eerst met de bus naar het tram station, helemaal boven Calpe in de bergen.
Het trammetje is altijd leuk, de tocht is bijzonder mooi door de bergen en langs de zee. Helaas stinkt het ding verschrikkelijk naar Diesel.
In Benidorm aangekomen, liepen we via de gps regelrecht naar de ‘Clínica’, een klein privé ziekenhuis, gericht op Nederlanders, het ligt aan een hele drukke straat.
Toen we de kamer van Fenny binnenkwamen, lag ze te slapen, we hadden wat schroom om haar te wekken. Opeens veerde ze op, wij dachten dat ze schrok, maar ze was zooooo blij om ons te zien. We maakten meteen grapjes over haar ziekenhuis outfit, je mag daar geen eigen nachtkleding aan. Fenny had een goede dag zei ze, ze is vol vertrouwen dat alles op zijn pootjes terecht komt en ze gaat ervan uit dat ze in de loop van de volgende week weer thuis zal zijn. Ze is heel relaxt en positief, dus wij zullen haar positief steunen.
Het klinkt mooi, een privé kliniek, maar haar kamer is klein en bedompt, ze kijkt uit op een muur en mag niet uit bed. Het is zelfs een tweepersoonskamer, met even een leeg bed nog.
Twee keer in de afgelopen week, heeft Fenny zich stiekem aangekleed om naar het inpandige restaurant te gaan, helaas werd ze beide keren gesnapt. Wel terecht, ze kan zomaar een insult krijgen of een tia.
Ze ligt daar maar en haar iPad deed het niet, vertelde ze. Gelukkig kon ik ook haar helpen door bij de receptie een wifi-code voor haar te halen en die in te stellen, nu kan ze lekker op Facebook enzo.
We konden niets lekkers voor haar halen, ze moest nuchter blijven want om 16:00 kreeg ze de MRI, in totaal ging die anderhalf uur duren.
We gaven haar een flinke knuffel toen we na een uurtje vertrokken en gingen op haar advies naar een tapas barretje aan de overkant en namen daar heel bewust een wijntje en wat tapas op haar gezondheid.
Rond half drie waren we weer thuis en brachten de rest van de dag door met lezen en relaxen.
Zo fijn om Fenny even gezien te hebben.
Ciao.