Dag 67, Woensdag 20 Maart
Het was een regenachtige en gure dag. Eigenlijk weer om binnen te blijven, toch begon ik aan mijn dagelijkse wandeling. Maar.......toen ik iets over de helft was, draaide ik me wijselijk om, er kwam een gitzwarte lucht aan. Gelukkig was ik voor de waterpret thuis.
Het was genieten van de luchten en een pracht van een regenboog, op het balkon dan he?
Best wel fijn om een dagje niets te hoeven, gewoon lekker lezen en luieren.
Doch.....ik kreeg een berichtje van Specsavers, mijn zonnebril lag op me te wachten. Haha, geen zon te bekennen, maar toch wilde ik mijn bril.
Wij pakten ons regenbestendig in en liepen over de boulevard naar de oude stad. Doch, we werden overvallen door een hoosbui, gelukkig vonden we een schuilplek, waar ik ook weer dramatische foto’s kon schieten.
Toen het begon op te klaren, liepen we verder.
Mijn bril is ronduit Cool en dan die koker, prachtig toch en.....ik hoef niet telkens mijn gewone bril te pakken om iets echt te kunnen zien of lezen!
Het klaarde behoorlijk op aan het eind van de dag en de zon scheen uitbundig, maar ik was het balkon niet meer op te krijgen, het beviel me wel dat bankhangen en.......ik voelde me niet zo senang, zou ik kou gevat hebben?
We hebben nog heerlijk gekookt, pasta van linzen met rode paprika, prei, ui, wortel, knof, courgette, kipfilet en om het af te maken....een dikke klodder crème fraîche.

Dag 68, Donderdag 21 Maart
Ja hoor, ik voelde me niet zo lekker toen ik opstond. Maar jullie weten, ik ben hard voor mijzelf, dus.....gewoon doorgaan is mijn motto.
Na de ochtendrituelen, liepen we naar hotel Ifach, naar de Engelse club om ons lidmaatschapsgeld te voldoen. Er was een interessante lezing over Calpe, maar die lieten we toch aan ons voorbij gaan. Merlyn en Jelle voelden zich ook niet echt gezond, maar zij wilden toch even naar Benidorm, naar de man van de Magic Box, om nog wat uitleg te krijgen. Wij zijn meegegaan, omdat wij ook met nog wat vragen zaten.
Het was loeidruk op de weg, pfff. En........de man was er niet, het was Iraans nieuwjaar, dus....we gaan nogmaals.
We besloten op de terugweg om de domper te compenseren, met een goed maal in Moraira, bij ‘casa Toni’. Een goede keus, het eten was klasse.
Alle vier waren we flink aan de snotter, maar toch was het een mooie dag.
Eenmaal thuis, gaf ik aan mijn ziek zijn toe en lag om half 8 al in bed. Ciao.
http://yvonneciao.nl