Heart Reef

Toen ik vanochtend opstond merkte ik dat ik me alles behalve goed voelde. Maar ik had een “scenic flight” geboekt. Dus ik hees mezelf in de kleren en probeerde zoveel mogelijk te genieten van al het moois. Ook hier werd ik weer gezegend met de beste plaats in het vliegtuig: de laatste bank. Hierdoor kon ik zowel links als rechts kijken, in tegenstelling tot de andere stoelen waardoor je slechts aan één kant van het vliegtuig uit het raam kon kijken. We vlogen over alle eilanden van de Whitsunday’s en het was prachtig om Whitehaven Beach van boven te zien! Ik was zo blij dat het meisje van Happy Travels me had verteld dat het uitzicht het mooist zou zijn met laag tij!
Daarna vlogen we door naar het begin van het Great Barrier Reef. Waar ik me vooral over verbaasde was dat het Great Barrier Reef zo “out of the blue” (knipoog) begon. Het reef was zo mooi en elke keer meter was anders. Ik bedacht me dat ik het liever van boven zag, dan van onder het wateroppervlakte… En toen kwamen we bij het meest beroemde stukje van deze omgeving: het Heart Reef. Zoals je op de foto kan zien heeft het de vorm van een

hart en het voelde toch wel speciaal om dit stukje van het reef met eigen ogen te zien!
Toen we weer terugvlogen kon het jammer genoeg niet snel genoeg voorbij zijn; ik voelde me weer helemaal draaierig en ziek. Om 10.30u ben ik direct terug naar bed gegaan en verging ik van de hoofdpijn. Om 13.30u heb ik mezelf uit bed gesleept en voelde me als door de mangel gehaald. Omdat ik niet de hele dag in bed wilde liggen, heb ik me voor een uurtje toch even aangesloten bij het groepje van Petra die bij de Lagune lagen. Maar ik kon het niet uithouden en sleepte mezelf weer naar m’n hostel. Om 17.00u lag ik in bed!