Australië - Eastcoast

De realisatie dat ik over een paar dagen weer in Nederland ben is nog onwerkelijk. Het voelt gek, omdat ik momenteel nog aan het genieten ben in de tropen, maar weet dat ik volgende week om deze tijd weer in het koude grijze kikkerlandje zit. En dat er dan 14 maanden zijn verstreken.
Maar eerst ging ik vandaag op m’n laatste tour. Echt alles gaat nu voor het laatst zijn! Ik werd ’s morgens vroeg opgehaald bij m’n hostel waarna we vertrokken naar Cape Tribulation.
Toen ik aan een ander Nederlands meisje vroeg waar zij verbleef, kwam ik er al snel achter dat ik de enige van de groep was die bij

Perdita van Estrik

48 chapters

15 Apr 2020

Cape Tribulation

March 16, 2018

|

Cape Tribulation

De realisatie dat ik over een paar dagen weer in Nederland ben is nog onwerkelijk. Het voelt gek, omdat ik momenteel nog aan het genieten ben in de tropen, maar weet dat ik volgende week om deze tijd weer in het koude grijze kikkerlandje zit. En dat er dan 14 maanden zijn verstreken.
Maar eerst ging ik vandaag op m’n laatste tour. Echt alles gaat nu voor het laatst zijn! Ik werd ’s morgens vroeg opgehaald bij m’n hostel waarna we vertrokken naar Cape Tribulation.
Toen ik aan een ander Nederlands meisje vroeg waar zij verbleef, kwam ik er al snel achter dat ik de enige van de groep was die bij

een andere accommodatie had geboekt. Hoewel ik het vaak niet erg vind om alleen te zijn, merkte ik dat ik dit toch niet leuk vond. Dan zou ik “helemaal alleen” bij een ander hostel zitten, wat ruim een uur lopen was naar het hostel waar de rest van de groep zat. Dus heb ik met man en macht geprobeerd om te boeken. Dat kon wel, maar dan zou ik wel deze nacht extra moeten betalen omdat ze niet meer konden annuleren... Na veel twijfel heb ik toch maar besloten om dit te doen. Het was jammer van het geld, maar ik wilde me ook niet eenzaam en alleen voelen (dat voel ik me al vaak genoeg).
Onze eerste stop was bij de Mossman Gorge. Hier werd een “smoke-ceremonie” gehouden en een Aboriginal gaf hier uitleg over. Het was heel leuk opgezet, maar je merkte wel dat het voornamelijk voor toeristen was; iets wat ik dan weer jammer vond.
We gingen in een bus van het park en werden naar het regenwoud gebracht waar we een (klein) deel van een wandelroute deden en de mogelijkheid kregen om in een klein stuk van de Mossman river te zwemmen. Er stond een behoorlijke stroming, waardoor het te gevaarlijk was om verder dan een paar meter van de kant te gaan. Mede door dit feit én doordat we slechts 20 minuten de tijd hadden, besloot ik niet mezelf helemaal nat te maken en heb dus niet gezwommen. Ik heb wel tot m’n knieën in het water gestaan en er kwamen behoorlijk grote vissen vrij dichtbij. Het water was wederom heel helder!

We vervolgenden onze tour en kwamen aan in het Daintree rainforest. Bij de Daintree river gingen we op “croc-cruise” waarbij we probeerden om krokodillen te spotten. En jawel, na een minuut of 10 zagen we een grote zoutwaterkrokodil op de oever liggen. Eindelijk (!) zag ik een krokodil in het wild! We voeren naar een plek waar een paar dagen geleden een nest was uitgekomen en konden we genieten van ienieminie kleine krokodilletjes. Ze waren zo klein dat het me een behoorlijke tijd kostte om ze überhaupt te ontdekken. Als laatste zagen we nog een twee jaar oude krokodil. Deze was ongeveer een meter groot. Ze groeien dus best langzaam, vind ik.
Na de cruise moesten we nog ongeveer een uurtje rijden om bij Cape Tribulation aan te komen. Toen ik bij het inchecken m’n nachtwandeling wilde boeken – dit was voor mij de voornaamste reden om hier te blijven overnachten en niet een dagtour te boeken – bleek het volgeboekt. “Dit meen je niet!” Ik was bijzonder teleurgesteld en kon me nauwelijks inhouden omdat ik zowel bij m’n travelagent alswel bij de tourcompagnie had gevraagd of ik dit van te voren moest boeken. “Dat hoefde niet, dat kan gewoon bij aankomst” kreeg ik telkens als antwoord. Nadat ik weer gekalmeerd

was, bleek aan het eind van de middag een cancelation te zijn en kon ik gelukkig toch mee! Wat was ik blij!
Het voelde speciaal om met een zaklamp door het regenwoud te lopen. Zonder verlichting was het pikkedonker. Buiten de enorme hoeveelheid spinnen die we tegenkwamen, zagen we ook weta’s (grote krekels), wandelende takken, een buidelhaasje, green eyed tree frog, een andere kikker die al 8 maanden niet was gesignaleerd en een forest dragon. Oja en vuurvliegjes! Onze gids had er zelf een gevangen en kon in z’n hand laten zien hoe ze er echt uitzagen. Ook kwamen we op een punt waar we onze zaklampen uitdeden en waar we “glow in de dark” mos konden zien (ik vergeet telkens de naam).
Ik was blij dat ik mee was gegaan en dat ik het regenwoud van een andere kant heb kunnen ervaren. Rond 22.00u werden we weer netjes bij ons hostel afgezet.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.